"Artık giderek dünya insanları bana birer fabrika ürünü gibi görünüyor."

"Tren raylarını severim. Bağımsızlığı, gidebilmeyi, kalmak zorunda olmamayı, uymak zorunda olmamayı anımsatır. Tren rayları bir tür bağımsızlıktır benim için."

İşte bağırıyorum. Ve beni duyan gene benim.

Duvarların gerisine dönmem gerek. Gökyüzü altındaki yaşam bana göre değil. Ben gökyüzüne ancak duvarların gerisinden bakabilirim.

Ölümü denemekse on sekiz yaşında intihar ettin, güzel genç bedenin ile ölmek, cesedini bulacak kişileri korkutmak, alın, bu acımasız yaşam sizin olsun demek istedin. İyileştirdiler. Sana daha acımasız olduklarını yaşatmak istediler. Artık sen de acımasızsın.

Yaşam, şöyle bir yaşanıp geçmek için var olmak değildir. Aksine insanları, en insancıl yaşamlara ulaştırmanın mücadelesinin verildiği bir olgudur.

''Her sevginin başlangıcı ve süreci,o sevginin bitişinin getireceği boşluk ve yalnızlık ile dolu''

Öykü ve şiir yaratmak için doğmuş olanlar aşık olmakla yetinmezler, çünkü aşkın sanatsal bit yapıtı oluşturacak entelektüel örgüsü yoktur.
Cesare Pavese

''Herhangi bir kentte.Varoluşun herhangi bir zamanında''

Sevdiği kitapları yeniden okumak, sözcükler, dünyayı sözcüklere çevirerek algılamak. Bunun dışında her birey bana çözümlenemeyecek bir dünya gibi görünüyor.