... Hepimiz bir parça da olsa değiştik. Ölüyü bile kaldırıp toprağa koyuyorsun, o da yattığı yerde değişiyor. (S. 273)

Kim bilir şimdi ne kadar da güzeldir ölüm. Kahverengi toprakta huzur içinde uyumak , başının üzerinde hafifçe esen yelin kuru otlar arasında çıkardığı hışırtıyı dinleyip hoş bir seda bulmak... Ve her şeyden önemlisi içinde bulunduğun anı unutmak, hayatı ve bu hayatta yaşayan günahkar insanları bağışlamak...

Bana göre hayallerin olmadığı bir dünya, çiçeksiz bir bahçe gibidir.

Yasalar seni mecburen bir yere bağlıyor olabilir..ama gel gör ki duygularını bir yere bağlayamıyor.. Belediyenin sana attırdığı imza hayatına ve hatta gelirine bir kontrat koydurabilir..mahhalle baskısı ve ahlak değerleri sana roller biçebilir bunlar genel görünür biçimlerdir.. GERÇEK ŞU Kİ : bütün bunlar senin ruhuna bir değer biçmiyor..

Erkeklerin en sevdiği kadınlar, fahişe ruhlu olanlarmış. Halbuki biz bizi en çok yaralayan kişiyi sevmek için yaratılmışız. Erkeklerin asıl sevdikleri kadınlar, hep öteki aşıkları olmuştur. Belki bu yüzden çok fazla yara aldım. Bir erkeğin çocuklarının anası olabiliyorsun ama o erkeğin hiçbir zaman gerçek aşığı olamıyorsun.

Cehennem kapısı sıva tutmaz...

"Yakutları,vakitler vererek satın alabilirsin,ama vakitleri,yakutlar vererek satın alamıyorsun."

Arkadaş tavsiyesiyle okudum. Gayet akıcı. Çok derin olmasa da, günü birlik irdeleyici bir hikaye. Hani kendimize bakmadan yargılamak kolaydır ya, işte öyle bir şey...

"Kader, korkunç bir düşmandır.

O zamanlar ne yüzme biliyordum, ne de denizciydim. Ama güçlü bir hisse kapılıp, aşk denizinin ortasına attım kendimi...