"Derdin öyle derin ki, gözlerinin ta derinlerinde. Ağlayınca gözyaşın gözlerinin derinlerinden geliyor, yoksa akmazdı gözyaşların!.."

Ben hiçbir zaman başkalarının zevkine ortak olmadım. Ya katı bir duygu ya mutsuzluk duygusu engel oldu bana. Yaşam derdi yaşam güçlüğü. Bütün sorunların içinde en önemlisi insanlarla uğraşmak. Kokuşmuş toplumun şerri, yiyecek giyecek belası, bunların hepsi, durmadan gerçek varlığımızın uyanmasına engel oluyorlar.

Hırsızların, kaçakçıların, para düşkünü ahmak yaratıkların arzularına göre düzenlenip yönetilen bu yaşamın kirli ihtiyaçları uğruna kişiliğimi yitirmek istemiyorum.

"Sizin aradığınız hal, ceninin anne rahmindeki halidir. Koşuşturmadan, mücadele etmeden, kimseye yağ çekmeden, sıcak, yumuşak ve kızıl bir duvarın içinde iki büklüm vaziyette durur. Yavaş yavaş annesinin kanını emer, tüm ihtiyaçları kendiliğinden karşılanır. Bu, her insanın yaradılışında var olan, kaybolmuş bir cennet nostaljisidir. Orada insan kendinde, kendi içinde yaşar. Belki bir anlamda ihtiyari ölüm değil midir ?"

''hayatta öyle yaralar var ki,ruhu inzivadayken cüzam gibi yer,kemirir.''

''meğer benimle başkaları arasında ne korkunç bir uçurum varmış.''

''bana benzeyen şu insanlar,görünüşte benim gibi ihtiyaçları,hevesleri olan şu insanlar beni aldatmak için varlar.''

''onu gördükten sonra insanların,ahmakların,mutluların arasından tamamen çektim elimi ayağımı.''

''bütün günüm dört duvar arasında geçiyordu; halen de öyle. bütün hayatım dört duvar arasında geçti zaten.''

''onu gördükten sonra her kıpırtının,her hareketin kavramı,değeri gözümden düştü.''