İnsanları da birlikte sevmeden ışığı sevemez kişi.

7

Biz, türlü şekillerde bize benzeyeni severiz; arzularımızı severiz.

7

Ve ben yoksul halimle zenginlerle tıka basa dolu o gazinolarda oturmaya cesaret ediyordum; tiryakisi olduğum o tadına doyulmaz nargileyle kahve bu gazinolarda benim keseme göre yanaşılmaz fiyatlardaydı. Ama yaşam boyu arzuladığım hiçbir şey bana çok pahalı gelmedi: Sevinçlerimin bedelini kanımla, bankaların bilmediği o parayla ödedim, buna hiç pişman olmayacağım, çünkü ara sıra ışık içinde kalmak yaşamın karanlıklarına katlanabilmemi sağladı.

Zaman beni haklı çıkardı, haklı çıkmaksa acıydı...

Kısaca söylemek gerekirse, ben kötü bir işçiydim. Bir sineğin beni umursamadan güneşi sahiplenmeye kalkışması, hiçbir özüre gerek duymadan işi hemen bırakmam için yeterliydi.

? Okumaktan dolaşmaktan ne hayır var sanki? Bükreş başşehirdir ama kimsenin gazeteden başka bir şey okuduğunu görmedim... Hem çok bilmek tehlikeli imiş. Bükreş'te öyle diyorlar... insanları ideal peşinde koştururmuş. İdeal de ne oluyormuş? Boş laf!

? Hala tanımıyor musunuz beni? ? Nasıl «hala»? Sizi hiç tanımıyorum... insan bir saatte tanınmaz. Adrian üzgün üzgün boynunu büktü: ? Yazık! Bense hiç olmazsa bir insanı sevmek için zamanın önemi olmadığını sanıyordum. ? Evet ama, bir insanı sevmek için ilkin onu tanımak gerekir. ? Tam tersini söylemeli: Bir insanı tanıyabilmek için ilkin onu sevmek gerek. İlgilendiğimiz insanlar bize kendilerini sevdirirler, böylece onları tanımamıza imkan verirler. Bütün kalbleri açacak ancak sevgidir, sanıyorum.

Her servet haset yaratır, iştah uyandırır. İnsanın hiçbir şeyi olmamalı. O zaman dünyaya sahip demektir.

İnsanın namuslu değilken ve olamayacak durumdayken namuslu görünmeye çalışması kadar iğrenç namussuzluk yoktur. Oysa karınızdan, çocuğunuzdan, babanızdan, dostunuzdan başlamak koşuluyla herkes kendini namuslu gösterir ve hiçbiri değildir. Çünkü, her biri sizi şu ya da bu şekilde aldatmaya çalışır; yaşamak isteyen için bundan başka çare yoktur. Aldatmak şarttır. Gerçek namusluluk için tek yol, namussuzluğu açıkça yapmaktır. Dünya ne zaman sahte namusluluk yüzünden hasta olduğunu kabul ederse, o zaman daha iyi bir hale gelecek.

Asıl kötülük, insanın ölçüsüz gururudur; bir hakaretin boşluğunu anlayarak buna aldırmamak konusunda elimizden bir şey gelmemesidir.