Nasılsın?
Değişen bir şey yok. Bugün de yaşıyorum.

Aşk gözde başlar, dilde ölür, kalbe gömülür.

Aşk, "Seve seve pişman olurum" diyebilmektir.

Kimi insan, geçmişle geçememiş birbirine karıştırır. Halbuki, geçen iz bırakır, geçemeyen yara...

satır aralarımdaki sızıdan kendimi ele veriyorum
halbuki ben seni sana gösteren bir aynaydım
dökülseydi sırlarım
sende göremeyecektin
ben ki kendimi yine sırlardım
sen kendine yeni aynalar bakmasaydın
buldun mu yüzüne en uygun olanını
ve ağrılarını saklayabildin mi sırsız aynaların sırrına
kulaklarıma sağır sesler peydahladım
BENİ SUSARKEN BÖLME
az daha doğduğumuz öyküde
ayaküstü ölüverecektik
anamızdan emdiğimiz acılar
burnumuzdan gelecekti az daha
dipsizliğin de dibi tutarmış sandık
sanma oyunlarımızda
meğer suskunluğumun dibi karaymış
BENİ SUSARKEN BÖLME

Aşkın bir bekleme odası vardı. Orada oturup sırasını bekliyordu bukre.

Kasımı yaşayamıyorsan eylülde kalmışsındır.

Bazı insanlar hayatlarına giren kişiye hayatlarına girdikten sonra ihtiyaçları olduğunu anlar; eksikliği bilmemektir bu.

Aşk zaman tanımaz. Ne durdurabileceğimiz, ne de erteleyebileceğimiz bir duygudur o.

İnsanın yarasına tek başına, kendi kendine sarması iyileşmek midir?