Unutmak alışmaktır
Unutursun demiyorum...
Ama alışacaksın biliyorum

Kalp, dünyanın en sessiz kırılan oyuncağıydı. Kırık da olsa atıyordu yine de... Ve bazı gerçekleri görmesine engel olmuyordu. Zaten kalbinle görebiliyorsan, görmezden gelemezdin hiçbir şeyi. Kendini kandırabilirdi en fazla insan..."Kendini kandıran beni neden kandırmasın?" diye düşünmüştü Bukre. Ama o kalbinin sesini dinlemişti. Hiç kimse kendi kalbini kandıramazdı, ama kalp aklı hep kandırırdı.

hani sen bana kalkmayı değil
düşmemeyi öğretecektin

Yola sensizlikten ağlayarak da devam edebilirim. Yanıma sen gerekmez yürümem için. Bu yollarda büyüdüm ben unutma. Düşeceğimi bildiğim betonlardan korkarak atlamadım ben bu uçuruma.

Yılma ve vazgeçme! Tükene tükene tüketiriz yolları.

Yılma ve vazgeçme! Tükene tükene tüketiriz yolları.

Gayret sarf etmeden ilerlediğini zanneden biri,yokuş aşağı indiğinin farkına varamaz.

şeker gibiyimdir ha!başkalarına mutluluk vermek uğruna erir giderim.zerre gocunmam bundan.sevmeyen ne kadar istediğimi bilemez.vallahi billahi kimse senin uğruna benden daha güzel ölemez.aslında çoktan öldüm senin için de hayat bana yine seninle hayat verdi işte.

şeker gibiyimdir ha!başkalarına mutluluk vermek uğruna erir giderim.zerre gocunmam bundan.sevmeyen ne kadar istediğimi bilemez.vallahi billahi kimse senin uğruna benden daha güzel ölemez.aslında çoktan öldüm senin için de hayat bana yine seninle hayat verdi işte.

taş olsan dile gelirdin,
işte öyle sevmiştim
susacak kadar bile
yanımda değilmişsin
geç fark ettim.