Sonu olmayan bir masumiyettir sevmek Tek masumiyet de hiç düşünmemek 22

Yığın yığın, dağ gibi dökülüyor içimden kapağı açılan Bir dolabın içindekiler nasıl dağılırsa yere! Azgın arsızlığımın yağması olun siz. İmgelem ağacımın meyvaları olun. Şarkılarımın konusu, aklımın damarlarının kanı. Sizin güzelliğimizin bağlarıyla bağlanayım dışımdaki dünyaya Metaforlar, imgeler, edebiyatla donatın beni... 43

Tek dileğim tanrılardan beni unutmaları. Ne üzgün, ne de hoşnut, özgür olmak, Bir hiç olan havaya can veren Rüzgar gibi özgür. Sevgi de nefret de arar bulur bizi. İkisi de başkasıyla, her biri ayrı ayrı. Tanrıların hiçbir şey Bağışlamadıkları kişi özgür olabilir ancak. 92

Öylesine karmaşık ve yalın, öylesine soyut ve hazin! Bir o yana bir bu yana savurarak insan olayı öğretiyor bize hayat... 73

''ömrüm boyunca hayatımı ezen koşulların bazılarından kurtulmak istediğim, buna karşılık kendimi benzer koşullar tarafından kuşatılmış olarak bulduğum çok oldu. olayların belirsiz örgüsünde bana karşı kesin bir düşmanlık vardı, desem yeri var. diyelim ki beni boğmakta olan bir eli boynumdan söküyorum. o eli söküp atan kendi elimin, beni kurtarırken boynuma bir ip geçirdiğini fark ediyorum. ipi boynumdan dikkatle çıkarıyorum, ama bu kez de kendi ellerimle boğazımı sıkmama ramak kalıyor.''

Ömrüm boyunca, hayatımı ezen koşulların bazılarından kurtulmak istediğim, buna karşılık kendimi benzer başka koşullar tarafından kuşatılmış olarak bulduğum çok oldu, olayların belirsiz örgüsünde bana karşı kesin bir düşmanlık vardı, desem yeri var. Diyelim ki, beni bogmakta bir eli boynumdan söküyorum. O eli söküp atan kendi elimin, beni kurtarırken boynuma bir ip geçirdiğini fark ediyorum. İpi boynumdan dikkatle çıkarıyorum, ama bu kez de kendi ellerimle boğazımı sıkmama ramak kalıyor.

Yaşamak başkalarının niyetleriyle örgü örmektir. Bununla birlikte ömür süresince zihniniz özgürdür ve bütün beyaz atlı prensler, ucu kancalı fildişi tığla iki ilmek atımı süresince kendi, büyülü bahçelerinde gezinebilir. Varlıklarla yapılan tığ işi..aralıklar..Hiçbir şey. Zaten kendimde ne bulabilirim? Ne anlatabilirim? Duygularımın korkunç derecede yoğun olduğunu, duygularımın sapına kadar bilincinde olduğumun. Kendimi mahvetmek için kullandığım keskin zekâmı ve beni oyalamaya doymayan düş gücümü...Ölü irademi ve onun capcanlı yavrusu gibi kollarında sallayan düş gücümü. Tığ işi evet...

İçinde yaşadığım anın kaygısı vız geliyor, uzun da sürmüyor.

İçinde yaşadığım anın kaygısı vız geliyor, uzun da sürmüyor. Zamanın enginliğine açım ben; ve koşulsuz olarak ben olmak istiyorum.

Çünkü, gördüğüm şeylerin boyundayım ben, kendi boyumda değil...