Sen daha bunlari bilemeyecek kadar toysun ama bir adamin aşkı mizacinin devamidir evlat. Yani erkek kavgaci ise sevdasi da kavgalarla dolu olur. Kendine hep dusmanlar bulur. Sakin ve nazik ise sevdasi merhem gibi, bal gibidir. Eger kendisine acirsa ve zayifsa, aşkı da un ufak olup dagilir. Yok, eger neseli bir herifse sevdasi da şenlikli olur. Sevdalanmadan önce kendine bir kere sormalisin. Benden nasil bir âşık olur acep diye.

İnsani kendi ruhundaki habislikten koruyamaz hicbir sey.

Evrendeki her cisim, ne kadar albenisiz ya da eemniyetsiz gorunurse gorunsun, bir baska seye yanit olsun diye yaratilmisti. Derdin oldugu yerde deva da vardi, ustelik sasirtici yakinlikta. Mesele gorebilmekti.

Bu alemdeki her parca, bir baskasini gelistirmek, iyilestirmek, degistirmek icin yaratilmisti. Ne sivrisinek atesboceginden onemsizdi, ne de pirinc altindan.

Ofke bir kaplana benzer. Kaplani gorunce dersin ki, ah ne soylu hayvan, benim olsa keske. Ama ehlilestiremezsin onu. Kimse yapamaz. Kaplan seni kontrol eder.

İclerindeki hayati hissetmek icin agaclari, taslari, kayalari kucaklamak gibi garip bir hiyu vardi.

İmkan olsa ona fillerin sadece ebat olarak degil kalben de azametli olduklarini anlatmak isterdi. Nice hayvanin aksine hayati da, ölümü de idrak edebilirlerdi; bir yavrunun dogumu ya da ihtiyar bir filin vefati halinde merasimleri bile vardi. Aslanlar yirtici, kaplanlar heybetliydi; maymunlar zeki, tavus kuslari goz aliciydi, ama bir tek filler bu sifatlarin hepsine birden ayni anda vakifti.

Sefkatliydi Çota; insanlarin aksine ne kibir bilirdi, ne kabalik.

Belki de herkesi sevmekle hic kimseyi sevmenek aradinda fazla mesafe yoktu.

Velev ki bir ormandasin; karsina guzel bir dilber cikti. Tek basina mahsur kalmis. İstesen caresizliginden faydalanip ona orada sahip olabilirsin. Yapmazsan, o zaman adamsin. Yahut birileri sana kufredip hakaretler yagdirdi. Damarina basti. Hiddetlenip dover misin? Sayet yapmazsan, o zaman adamsin. Demekki ne yaptigimizdan ziyade, yapmadiklarimiz tiynetimizi gosterir.