Yerleşme, kök salma, oldum ya da buldum sanma. Hiçbir gettoya, kolektif kimliğe, cemaate, cemiyete, aşirete ait olma. Hepsi yanıltır, şaşırtır. Sen yalnız ol. Bir başına. Varmak değil, gitmek. Sadece gitmek...

İnsan hep bir şeyler öğreniyordu başkalarından. Kimisi güzellik öğretiyordu, kimisi zalimlik.

Sistemin dışında kalırsan içeride anlamlı bir değişiklik yapabilmenin, mümkün olmadığını öğrendi.Ancak sistemin bir parçası haline gelmek de insanın ruhunu yok ederdi.

Sadece sizin gibi düşünen/konuşan insanları okuyorsanız, okumuyorsunuz demektir.

Küçümseme, dışlama kimseyi; hiç olmazsa anlamaya gayret et; Zira yalnızca Öteki'nin aynasında, Gorebilir insan Tanrı'yı.

İnsan hangi noktada suça ortak olurdu acaba? Aktif şekilde içinde rol aldığında mı, yoksa pasifçe bilmezden geldiğinde mi?

Bekâret... Bir türlü açıkça söylenmeyen ama sürekli ima edilen o malum konu. Annelerle kızları, teyzelerle yeğenleri, öğretmenlerle kız öğrencileri arasındaki nice sohbetin üstü kapalı sebebi. Odanın orta yerinde uyuyan, kimsenin uyandırmaya cesaret edemediği aksi ve huysuz biri gibiydi bekâret; dikkatlice etrafından dolanılması gereken bir gölge.

Şu hayatta insan en çok sevdiklerini acıtır. En derin yaralar ailede açılır, kabuk tutsa bile kanar hikaye, içten içe...

Arada bir başka koşucuyla tempoları tuttuğunda,berikinin ne düşündüğünü merak ederdi.Belki de hiçbir şey.Oysa Peri nadiren susturabiliyordu iç fısıltılarını. Evhamlar, korkular, kaygılar bir örümcek ağının narin iplikcikleri gibi aklının içinde uçuşurken hızını artırdı. Her an yağmura dönüşebilen nemli havayı solurken düşünüyordu da, insan istediği kadar uzak olsun yurdundan, geçmişin hüzünlerini hep sırtında taşıyordu.

Arada bir başka koşucuyla tempoları tuttuğunda,berikinin ne düşündüğünü merak ederdi.Belki de hiçbir şey.Oysa Peri nadiren susturabiliyordu iç fısıltılarını. Evhamlar, korkular, kaygılar bir örümcek ağının narin iplikcikleri gibi aklının içinde uçuşurken hızını artırdı. Her an yağmura dönüşebilen nemli havayı solurken düşünüyordu da, insan istediği kadar uzak olsun yurdundan, geçmişin hüzünlerini hep sırtında taşıyordu.