Bununla birlikte, Tunus beni çok şaşırttı. Yeni duygulara dokundukça, benliğimin uyumuş, ama hiç kullanılmadıkları için gizlemli gençliğini bütünüyle saklamış yerleri, eğilimleri coşuyorlardı. Eğlenmek şaşırtmış, aptallaştırmıştı beni, en çok hoşuma giden de Marceline'in sevinciydi.

kültür yaşamdan doğup yaşamı öldürür,

Ölümün kanadıyla sıyırıp geçtiği bir kimse için, eskiden önemli görünen artık önemli değildir; başka şeyler önemlidir, eskiden önemli görünmeyen, ya da var oldukları bilinmeyen şeyler. Edinilen bütün bilgiler, aklımızın üstünde bir boya gibi ufalanır, sonra yer yer etin kendisini, gizlenen gerçek yaratığı gösterir.

Özgür olmasını bilmek hiçbir şey değil; güç olan, özgür olduğunu bilmek.

Mutluluk burada, çok yakınımda olsa, kendini bana sunsa... Ona ulaşmak için şöyle bir elimi uzatsam...

Çocukluktan beri yapmak istediğimiz bir sürü şeyi yapmaktan, sadece etrafımızdakiler bu işi yapamaz dediği için, kim bilir kaç kere vazgeçmişizdir...

İnsan kocamış bir çocuktan başka bir şey değildir.

Cahilliğime seviniyordum, çünkü bu, bana açıklama yapmasına olanak sağlıyordu.

Dostluk, aşkın ara kapısıdır.

Yoksa bugün beni böyle çileden çıkaran şey, bir zamanlar çekimine kapıldığım şeyin, beni büyüleyen, bana en çok övülmeye değer görünen şeyin ta kendisi mi?.. O özelliklerine bir zamanlar hayranlık duyuyordum ve itiraf etmeliyim ki, değişen o değil, benim. Değişen, onun hakkındaki düşüncelerim.