Saf insanlar kendi kişisel sapkınlıklarını seçemezler,Adso; ülkelerinde vaaz eden,köylerinden gelip geçen ya da alanlarında duraklayan adama sıkı sıkıya tutunurlar. Düşmanları da bunu sömürür. Halkın gözlerine, aynı zamanda hem cinsel hazzı yadsıyan hem de bedensel birleşmeyi öngören tek bir sapkınlık sunmak iyi bir vaaz tekniğidir: Sapkınları sağduyuya aykırı şeytanca bir çelişkiler yumağı gibi gösterir.

Sevgi nedir? Dünyada sevgi kadar anlaşılmaz gelen hiçbir şey yoktur ; ne insan ne Şeytan ne de başka bir şey , çünkü sevgi her şeyden daha çok işler ruha. Yüreği böylesine kaplayan ,böylesine bağlayan hiçbir şey yoktur. Bu nedenle ,onu yöneten silahlar olmayınca, ruh,derin bir uçuruma atılırcasına sevgiye atılır.

Bir düş bir kutsal yazıdır ; birçok kutsal yazı da düşlerden başka bir şey değildir .

Biricik gerçek, gerçeğe duyulan çılgınca tutkudan kendimizi kurtarmayı öğrenmektir.

Zihnimizin tasarladığı düzen tıpkı bir ağ ya da bir merdiven gibidir; bir şey elde etmek için yapılır. Ama sonra merdiveni bir yana atmak gerekir, çünkü onun yararlı olsa bile anlamsız olduğunu anlarsın.

Gerçek sevgi, sevilenin iyiliğini ister.

İbni Sina aşkı, insanın karşı cinsten birinin yüz çizgilerini, el kol devinimlerini ve davranışların durup durup düşünmekten doğan sürekli bir hüzün düşüncesi olarak tanımlıyordu...

"Ya siz?" dedim çocukça bir küstahlıkla. "Hiç yanlış yapmaz mısınız?" "Sık sık," diye yanıtladı. "Ama yalnızca bir yanlıştansa, birçok yanlış tasarlıyorum, böylece de hiçbir yanlışın tutsağı olmuyorum."

Gülme kuşkunun kışkırtıcısıdır.

Çok bilgelikte çok acı vardır; bilgisini arttıran acısını da arttırır.