İnanç, İbrahim gibi tehlikede olmaktır. Allah'a kulluk bir alışkanlık işi değil, aşk işidir.

İman etmiş bir insanın tek arzusu Rabb'ine bir an önce kavuşup ona emanetini geri verdiğinde alacağı "hediye"dir.

Oysa aşk, sırf gözyaşlarıyla söyleşme değil midir?

Makberden kaçar gibi çıkmalısın kefeninden. Öyle bir ol ki toprağın bile haberi olmasın susuzluğunun terlemesinden.

Cennet sessizdir, haz ise gürültü.

Allah senin kapından aşk sarayına bir insanı alacaksa, o insana sen nasıl ben seni sevmiyorum dersin?

anne yuregi sevgi, sefkat, iyilik ve merhamet ic ice harmanlasmis bir zenginlik tasir. insani sevgiler icerisinde en doygun ve coskun olan da annelik sevgisidir. butun sevgiler karsilik bekleyen bencilcedir ancak annelerin sevgisi karsiliksiz ve pazarliksizdir. Erkeklerin bencil olusu da boyle bir duyguyu anne olup da tatmadiklari icindir.

annesine iyi bakan, kalbini kirmayan, ona tatli soz soyleyen evlat; savasta sehit dusenlerin mertebelerine erisir.

Seccadenin ustunde gozlerin bugulu, kinali ellerini acmissin havaya rabbim affeder mucrim kulunu dualarinda beni de unutma annr...

ahlaki degerlere sahip evlatlar yetistiren toplumlara en guclu ordular bile hakim olamaz.