İnsanların aşamadığı duvarları dedikodular aşardı.

Aşık bir insanın rüyası dua makamından geçer.

Ar gömleğinin kumaşı ince olur. Kir o gömleğe deymeye görsün, içi dışı bir olur insanın. Yusuf ki arsızları edebiyle arındırandır.

Hayat dediğin bir kuyu değil mi? Kiminin kovasına düş kırıklıkları dolar, kiminin kovasına gökten zemzem yağar.

Zaman geçer... İnsan geçer... Dünyada her şey geçer; zaman öyle bir zaman olur ki sevda da zamana ayak uyduramaz. Gönül sevdada geçer, gönüle yar geçer. Çok değil, sadece birazcık mevsim geçer... Taşın yerinde ağır olduğunu, ateşin ancak düştüğü yeri yaktığını yeni öğrendim.

Çöl bir gül ocağıydı, gül demindeydi gece açmıştı tek gülünü güllerin sultanı Amine. Bağrında açınca İslam çiçeği, cihanı kapladı gül kokusu hak buyurdu: "Rahmetenli'l- alemin", cümle varlık dedi: "Amin."

Ben kuru ekmek yiyen bir kadının oğluyum. Ben ne kralım ne de sultan. Ben kulum. Sadece kul.
Hz. Muhammed (S.A.V.)

İnişin varlığı yokuşta gizli, Suyun şırıltısı akışta gizli, Saadet o nurlu bakışta gizli, Cemalini lutfet ya resulallah.

Öyle bir nefsim var hem kör, hem sağır, günah yükü ile yaşamak ağır, yaran meclisine beni de çağır, Safaat, Şefaat ya Resulallah.

İnancımız bizi asla yarı yolda bırakmaz, ümidimiz hep kafamızda bir yerlerdedir.