Bir tren ışığına, güneşe çekmek seni Ve bir şehir yaratmak, ruhundan Gülce diye. Parçalanan gemiyi ve yırtılan yelkeni Katıvermek sessizce söylenen bir türküye. Ve sonra bir köşede öldürmek ölmeyeni Ve son vermek bitmeyen, bu bitmeyen şarkıya, Bir tren ışığına, güneşe çekmek seni.

"Kalbimizdeki bir mihrap ışığı yandığı sürece, ruhumuzun Zekeriyaları, Yahyaları, Meryemleri ve İsaları gelecek ve ölmüş olan, öleyazan ruhumuz dirilecektir."

İnsan kendi eksikliğine katlanmak zorundadır, her an için; oysa iki kişilik eksikliğe katlanmak zorunda değildir. Gözler, yuvalarından çıkarıp atmak için yok mudur ve kalp de aynı şekilde..?

Ve gûldûn ... rengârenk Y A Ğ M U R L A R yağdı.

yağmurlardan sonra büyürmüş başak meyveler sabırla olgunlaşırmış birgün gözlerimin taa içine bak anlarsın ölüler niçin yaşarmış.

Müslüman! Erdemlilikte en yüce olmalısın ki seni peşin hükümle aşağı görmeye gelen kendi aşağılığını görsün

Yeniden doğacaksın.Kıyametini yaşayıp yeniden dirileceksin.Azrail'i,İsrafil'i ve Cebrail'i adeta göreceksin.Yardım edecek onlar sana.... Dünyaya,eşyaya yeniden anlamını getireceksin.O Zaman Allah da sana ,senin kendi öz anlamını bağışlayacaktır.Hiç kuşkun olmasın... Kitap böyle biter...

Yol uzun, uzak. Kalbimizden başka pusula da yok gövdemizin cebinde.

Gün batsa ne olur, Geceyi onaran bir mimar vardır. . .

?Her şeyi -beni anlayınca anlayacaksın.?