isra suresi'nin 13. ayeti de insanların sorumluluktan kaçma tavrına karşı, "biz her insanın kuşunu kendi boynuna geçirdik" der. kimse "kuş"u yüzünden kaybediyor ya da kazanıyor değildir. aksine, "her insanın kaderi kendi tercihine bağlıdır". insanın vebali boynunadır. günümüzde de "talih kuşu" "devlet kuşu" gibi tabirlerin altında kader ve kuş arasındaki bu mahrem münasebet saklıdır.

" dünleriniz, bugünü size tanıdık kılmak için vardır."

İstersen binlerce insanla birlikte öl, yine de yalnız ölüyorsun. Yapayalnız. Sırayla değil ölüm. Kitlesel değil. Geleneksel değil. İlk defa sen ölüyorsun. Son defa sen...

Öldükten sonra yeniden diri olacağına inanman şu anda diri olduğuna inanmandan daha kolay değil mi? ( murgname )

"Geçmiş bir mezarlıktır bilesin. Yolda yürürken kafan hep arkaya dönük bir şekilde yürümeye çalıştığını düşün. İkide bir tökezleyip çukurlara yuvarlanacaksın. Hep ufka bakarak yürüdüğünü düşün ki o zaman da yollar sana bitmez görünecek, üstüne bir bıkkınlık çökecektir. Halbuki yönün ufka dönük bir şekilde, arada bir başını kaldırarak ama önüne bakarak yürüsen yol alacaksın.. "

Kapının kulpu, arkasında saklı olanın güzelliğinden haber verir. İşte âlemde gördüğün her güzel böyledir; kapı kulpu gibi özenli ve biricik. Ama sen kulpa takılma, kapıda kalma, ötelere buyur, içeri gel?

Yokluğuna sen razı iken, senin yokluğuna razı olmayan Rabbindir. Kimseler yolunu gözlemezken, "ille de sen!" diye varlığında ısrar eden Rabbindir: bilir O, hikmetli iş yapar.

Kiraz tadıydı Haziran. Kiraz rengiydi zaman. Koyu yeşil yapraklar arasında al dudaklı gülümsemeler. Rüzgarın ters yüz ettiği yaprakların göğsünde taze lezzet süprizleri....

Kiraz tadıydı Haziran. Kiraz rengiydi zaman. Koyu yeşil yapraklar arasında al dudaklı gülümsemeler. Rüzgarın ters yüz ettiği yaprakların göğsünde taze lezzet süprizleri....

Unutuyorsun sen de; sevdiklerinin kurşun geçirir gömlekler giydiklerini, inkar ediyorsun damarlarında pıhtılaşabilir kanlar dolaştığını, unutuyorsun göğüslerinde durabilir kalpler taşıdıklarını...