"Percy, ikinci nöbet için beni uyandır. Bir kahraman olma."
Percy ona o çok sevdiği gülümsemesini fırlattı. "Kim, ben mi?"
Çatlamış ve alev alev yanan dudaklarıyla onu öptü. "Haydi, uyu."
Annabeth Melez Kampı'nda Hypnos Kulübesi'nde uykuya yenik düşermiş gibi hissetti. Sert zemine kıvrıldı ve gözlerini yumdu.

"Teklifiniz çok hoş," dedi. "Ama annem bana yabancılardan lanet almamamı söylemişti."

Günün birinde, Percy'nin kızlarının ya da oğullarının onlarla tekrar yüzleşmesi gerekebilirdi.
Kızları ve oğulları.

Annaneth'e baktı. Annabeth hala dumanlı bir ceset ibi görünüyordu ama Percy onun gerçek halii hayal etti... Kararlılık saçan gri gözlerini, bir saç bandıyla geriye bağlanmış sarı saçlarını, yorgunlukla ve toz toprakla kaplı ama her zaman güzel olan yüzünü düşündü.

Percy'nin uyurken salya akıttığı gibi salyaları akıyor da olabilirdi.

Percy evet der gibi başını salladı. "Canım yanıyor ama beni öldürmez. Asansöre bin. Düğmeye ben basarım."
"Tabii. Bana söz verdin Yosun Kafa. Ayrılamayız! Bir daha asla ayrılamayız!"
"Çok inatçısın!"
"Ben de seni seviyorum!"

Percy, Annabeth'in elini tuttu. "Burada bekle. Ona yardım etmem gerek."
"Percy yapamazsın.," dedi Annabeth çatlak bir sesle. "Tartarus' la savaşılamaz. Bunu biz yapamayız."
Ama Annabeth, Percy'nin onu dinlemeyeceğini de biliyordu. Percy, Bob'un tek başına ölmesine izin vermezdi. Percy öyle biri değildi. Annabeth'in onu sevmesinin nedenlerinden biri de buydu. Hem de Olimpos büyüklüğünde bir baş belası olsa da.
"Birlikte gideceğiz o zaman," dedi Annabeth ama bunun son savaşları olacağını biliyordu.

"Hayır, sanırım Kapılar başka biri tarafından kullanılıyor... Yetkili olmayan biri tarafından."
Leo azıcık öne çıktı. Yumruklarından dumanlar çıkıyordu. "Percy ve Annabeth."

Reyna omuzlarını silkti. "Tartarus' a düşen ve geri gelmeyi başaran kahraman söylüyor bunu."
"Eh, biraz yardım aldı tabii," dedi Annabeth.
"Tabii ki," dedi Reyna. "Sen olmasan , Percy'nin bir kese kağıdından bile çıkabileceğini sanmam."
"Haklısın," dedi Annabeth.
"Hey!" diye itiraz etti Percy.

Annabeth elini tuttu. Ölümlü dünyasına döndükleri için, ona Ölün Sisi olmadan doyasıya baktı. Hala onun gibi ince ve solgun olduğu halde, güneşin altında parıldayan sarı saçlarını izledi Annabeth'in gri gözleri endişeliydi.