"Kötü yola sapmak mı?" Diye sordum.
"Büyümek de istersen. Oğlanlara vuruluyorlar, aptallaşıyorlar, dalgınlaşıyorlar, kendilerine güvenleri azalıyor. Kendilerini unutuyorlar."
"Ooo" (artemis ve percy sayfa 36)

Topragın içinden birer yaratık çıkmaya çalısıyordu. İlki şöyle inledi:
"Miyav ?"
(Sayfa132)

"Sence katil buzdolapları mı saldıracak bize?"
(Tanrıların hurdalıgı sayfa186)

"Sence katil buzdolapları mı saldıracak bize?"
(Tanrıların hurdalıgı sayfa186)

Bulabilecek kadar akıllıysan her zaman bir yol bulunur (athena syfa 200)

"Ejderhalar okaliptüs yaprakları mı çigniyor?"
"İnan bana " dedi zoe "senin de nefesin ejderhalarınki gibi olsaydı, sen de okaliptüs çiğnerdin." (Sayfa 245)

'Ben de uyumaya çalıştım ama yapamadım. Elinde kocaman zehirli palalarla devasa bir ejderha kadın tarafından kovalanmaktan mıdır nedir, bir türlü gevşeyemiyordum.'

"Erkek arkadaşının," dedi Butch. "Percy Jackson."

Belli belirsiz bir üzüntü çöktü Percy'nin yüreğine. İçinden bir his daha önce San Francisco'ya geldiğini söylüyordu. Bu şehrin, geçmişinden hatırlayabildiği tek kişi olan Annabeth'le bir bağlantısı vardı. Annabeth'in hatırası iç parçalayıcı derecede hayal meyaldi. Kurt, Annabeth'i göreceğine ve hafızasını geri kazanacağına dair Percy'ye söz vermişti. - bu yolculuktan sağ çıkarsa tabii.

"Bu, Percy Jackson," dedi Hazel. "İyi bir çocuk. Percy, bu da erkek kardeşim, Pluton'un oğlu."
Çocuk toparlanıp elini uzattı. "Tanıştığımıza memnun oldum," dedi. "Ben Nico di Angelo."