Yüreğine, acı korkusunun, acının kendisinden de kötü bir şey olduğunu söyle. Düşlerinin peşinde olduğu sürece hiçbir yürek kesinlikle acı çekmez. Çünkü araştırmanın her anı, Tanrı ve Sonsuzluk ile karşılaşma anıdır.

Herkes kendi düşlerini aynı göremez; kendince görür.

İnsanları en çok etkileyen şey güzelliktir.

İnsan hayat ırmağının akış yönünü değiştiremez.

Kendi arzuladığımız kişi değiliz. Toplumun talep ettiği kişiyiz . Anne babamızın istediği kişiyiz. Kimseyi hayal kırıklığına uğratmak istemeyiz , sevillmeye çok ihtiyacımız vardır. İşte bu yüzden en iyi yönlerimizi bastırırız . Rüyalarımızın ışığı olarak gördüğümüz şey yavaş yavaş kabuslarimizin canavarına dönüşür . Gerçekleştirmediğimiz şeyler , yaşamadığımız olasılıklardır bunlar.

Galiba zaman sadece daima hatırlamak istediğimiz iyi şeylerin ilâcı.

Kız için bütün günler birbirinin aynıydı ve bütün günler birbirine benzediği zaman da insanlar, güneş gökyüzünde hareket ettikçe, hayatlarında karşılarına çıkan iyi şeylerin farkına varamaz olurlar. (sayfa:40)

Eve dönerken yolun kenarında yağmur sayesinde bitmiş birkaç mantar gördüm. Zehirli oldukları bilindiğinden kimse elini bile sürmemişti. Bir an için onları ağzıma atmayı düşündüm. Aşırı mutsuz ya da mutlu değildim - sadece ailemin dikkatini çekmek istiyordum. Mantarlara dokunmadım.

"Çünkü yüreğin neredeyse hazinen de oradadır."

Yaşamı boyunca pek çok kez fark etmişti Veronika, tanıdığı bir sürü insan başkalarının başına gelen korkunç olaylardan sanki gerçekten üzgünmüş ve yardım etmek istiyorlarmış gibi söz ederlerdi, ama işin gerçeği,başkalarının acılarından zevk aldıklarıydı; çünkü böylece kendilerinin mutlu ve şanslı olduklarına inanabiliyorlardı.