"Deli olmak ne demek,bilmiyorum," diye fısıldadı. "Ama deli olmadığımı biliyorum. Başarısız bir intihar girişimi benimkisi, hepsi bu." "Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir. Şizofrenler, psikopatlar, manyaklar.Yani, başkalarından farklı olanlar."

İşte bu nedenle, acılaşan insanlar için, ünlü kahramanlar da,deliler de bitmez tükenmez bir merak kaynağıdır; çünkü onlarda yaşam korkusu da yoktur, ölüm korkusu da. Kahramanlar olsun, deliler olsun tehlikelere aldırmaz, kim ne derse desin bildiklerini okurlar.Deli intiharı seçer, kahraman bir dava uğruna kendini feda etmeyi,ama ikisi de ölür. Bu arada acılaşmış kişi her ikisinin de saçmalığını ve görkemini yorumlamaya çalışmakla geçirir gecesini, gündüzünü. Acılaşmış kişinin öz savunması için yükselttiği duvara tırmanıp dış dünyaya bir göz attığı anlarda olur bu. Derken elleri,ayakları yorulur, yeniden geriye, günlük yaşamına döner.

İnsanların mutluluk olasılığı ne kadar yükselirse, mutsuzlukları da o kadar artıyor demek.

Müzik adamın uzak dünyasına, aydan bile ötelerde sakladığı dünyasına bile ulaşabiliyordu; müzik mucizeler yaratabilirdi.

Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense. Dünya daha kötü bir yer mi olurdu? Hayır insanlar daha yürekli, daha mutlu olurlardı.

Öyle zamanlar vardır ki,insan hayat ırmağının akış yönünü değiştiremez.

Erkekler aldatır çünkü genlerinde vardır . Kadınsa haysiyetten yoksun olduğu için aldatır ve karşı tarafa sadece bedenini değil , kalbinden bir parçayı da verir.

Sen zina yapan bir erkek değil , bir kadınsındır , erkek yapınca hos görülür , hatta övülürken kadın başkasıyla yatarsa , kocasını , kendisini daima sevip üzerine titreyen zavallıyı aldattığı söylenir .

Yüzümüzden gülümsememiz , dilimizdense yüreklendirici ögütlerimiz hic eksik olmaz ; çünkü hic kimse yalnızlığını bir başkasına açamaz .

Gece , sadece gece olduğu için , etrafı karanlığa gömerek içimizdeki çocukluk korkularını uyandırır , yalnızlıktan ve tanımadıklarımızdan ne kadar korktuğumuzu hatırlatır bize .