Derler ki, uzun süren hayat, hayatların en iyisi değildir, uzun sürmeyen ölümse ölümlerin en iyisidir.

İnsanın efendisine ettiği hizmet onun bu hizmete verebileceği karşılığı aşmamalı.

İyilikler insana karşılığını verebileceği sürece hoş gelir.

Ama biz düşüncenin doğruluğundan çok, örneklerin gösterişi peşindeyiz; kanıtlarımızı kitapçı dükkanından alıp kullanmak, kendi köyümüzde gördüklerimizden çıkarmaktan daha üstün gibi gelir.

Yasalar doğru oldukları için değil, yasa oldukları için yürürlükte kalırlar. kendilerini dinletmeleri akıl dışı bir güçten gelir, başka bir şeyden değil. Mistik olmak işlerine gelir. Yasa koyanlar da çok kez eşitlik korkusuyla haksızlığa düşen kimselerdir. Nasıl olursa olsunlar, insandırlar sonunda, her yaptıkları şey ister istemez insani ve değişkendir. Yasalardan daha çok, daha ağır, daha büyük haksızlıklara yol açan ne vardır?

Kendimi olduğundan küçük göstermek, alçakgönüllülük değil, budalılıktır.

Çünkü tanrıların görüşleri bizimkilerden o kadar ayrı!

Bilge, kendi mutluluğunun ustasıdır.

Aradığımız kılıcın değeridir, kınının değil.

Çünkü ikiyüzlü insanlar getirdikleri sözle yararlı olurlar, ama götürecekleri sözle de zararlı olabilirler.