Insanlar kendilerini korkutan şeylere çok daha çabuk inanıyorlar. Bu da bir bilmece.

Karanlıkta ışık parlıyor Nereden geliyor bilmiyorum Çok yakındaymış gibi görünüyor, Oysa o kadar uzak ki. Ne olursan ol; Parla, parla küçük yıldız!

"Biliyorsun onlar varlıklarını, insanların ömrünü tüketerek sürdüyorlar. Fakat zaman,gerçek sahiplerinden alınınca ölüyor.Her insanın kendisine ait belli bir zamanı vardır.Ve bu zamanda yalnızca onda kaldıkça canlıdır, yaşar."

"Hayır Momo" diye karşılık verdi Hora usta " Bu saatler sadece benim eğlencem. Bunlar her insanın göğsünde taşıdığı şeyin sadece basit birer taklidi yalnızca. Çünkü nasıl gözleriniz görmeye, kulaklarınız duymaya yarıyorsa, insanın yüreğide zamanı algılamaya yarar. Kör bir insan için gökkuşağının renkleri ve sağır bir insan için kuş sesleri boşunaysa, bütün bir yürekle algılanmayan zaman da öyle boşa gider, kaybolur. Ama ne yazık ki düzgün çarpmasını bildiği halde kör ve sağır olan nice yürekler vardır."

Sana şunu söyleyeyim Momo, hayatta en tehlikeli şey, gerçekleşmiş hayellerdir.

Çeşit çeşit yalnızlık vardır. Momo'nunki çok az kişinin bildiği ve çok az kişinin dayanabileceği bir yalnızlıktı.

Artık öğrendiği bir şey vardı: Başkalarıyla paylaşılmayan zenginlikler insanı mahvediyordu.