Kağıt deyip de geçme bey... Kağıdın gözünü seveyim... Mübarek maldır kağıt malı... Uğurlu bir mal... Kuran-ı Kerim bile kağıda yazıldığından besbelli...

Bizim akıllı milletimiz "Suç ölende" buyurmuştur.

Seriri bezmi fakiri öyle her cana vermezler, Değil her cana be yahu belki canana vermezler. Efendiiii hiç umma ab-ı hayatı badeden hisse Anı insana tahsis ettiler hayvana vermezler!

bir yerde okumuştum insanlar acıya sevinçten daha fazla dayanıyorlar. sy.247

Rahmetli, "Kötü adam görmenin, dine zararı vardır," demiş. "Dağa taşa bakarsın, Allah'ın gücünü unutmazsın, ormanların yeşili, yaylaların esintisi yüreğini temizler, ıssızda, canın çekse de kötülük edemezsin. Nerede bulur Rab İsa'yı arayan, ıssızda bulur,kahya." demiş rahmetli babam...

Dava vekili olduğundan cerbezeliydi, namuslu olduğundan da, hem ateşli hem kırıcı... Benim gibi düşünenlere "Yılgın" derdi. "Ödlek" derdi, "siz farkına varmadan sorumluluktan kaçıyorsunuz" derdi. "Politikaya, temiz iş diyen kim yahu?" derdi. Tevfik Fikret'i, çabucak yıldığı için ayıplar, korkulacak şeyin, namusluları kullanmak değil, namussuzluğa alışmak, namussuzluğun içine yerleşip rahatlamak olduğunu söylerdi. "Köprüyü geçene kadar, ayıya dayı derler, sözünü ne yapalım?" rahatça gülerdi de, işi bu yönden tutup yüzüne gözüne bulaştırdığını, yedek subaylığını isteyip canını cepheye attığını... Yani, kendi inancı ölçüsünde düpedüz kaytardığını, aklına bile getirmezdi.

Sular kudurgan olursa ekin olmaz,ekin olmazsa köylü olmaz,köylü olmazsa ekmek olmaz,ekmek olmazsa dünya batar.

"Bazen hür olduğumu zannederek sevindiğim oluyor. Esir bir şehrin, hatta esir bir memleketin esirlerinden herhangi birisi olduğumu unutuyorum da..."

Vaktiyle bir yerde,"Her ölen insan, yaşayanların bir parçasını da beraber öldürmüş olur ," diye bir söz okumustum.

Bir ülkede düzen bozulursa, her şey bozulur.