Babalık, tarihin, derin etkilerini taşıyan bir ilintidir.

Buna bıldırcın curnatası derler ! Tavın da davranmadık mı, yanarız kıyamete kadar!

Vaktiyle bir yerde,"Her ölen insan, yaşayanların bir parçasını da beraber ölmüş olur ," diye bir söz okumustum.

Ormanın yırtıcılarında yırtıcılık açlığı giderene kadarmış. İnsanlar arasındaki yırtıcılık, - ekmeğe,kadına,hatta yaşamaya dahi- tıka basa doymuş olsalar yine sürüyor.

Sessizlik damarlarımı donduruyor.Pusu yerine girdiğimi birden sezmişim gibi irkiliyorum.Sokakta,kahvede,tramvayda,üniformalıya nasıl baktıklarına dikkat ettiniz mi?Omuzlarımızın üstünde artık apolet değil,yenilginin suçunu taşıyoruz.Daha doğrusu hala yaşamakta oluşun suçunu...Yakın bir arkadaş düştüğü zaman gelirinsanın içine bu duygu cephede ...Nasıl yorgun olmayalım?Her ayıplayan bakış,aşağılayan söz,dayanma gücümüzden birazını alıp götürüyor.Oysa bizi anlasınlar diye bakıyoruz gözlerine....