En büyük kusurumuz kusursuz olmaya çalışmaktır.

Küçük mutluluklara büyüteçle bakmayı bildim. İnsan yaşadığı anın değerini yaşadıklarından ötürü değil, neler yaşayacağını bilmediğinden ötürü bilmez. Nasıl olsa bugün, dünü unutturacak daha büyük yaralar açar sende... Terk etmek, bir yenilginin sonucudur, nedeni değil.

Tek gerçeğim ve tek hayalim olarak kalacaksın. Vazgeçtiğim seni sevmek değil, seninle olmak? Her şeyin farkındayım. Çok zor böylesi. Uzakta olmam her şeyi görmeme engel değil. Kör değilim, sadece görmezden geliyorum. Şimdi unutabilirsin beni.

Böyledir işte bazen yürümek..Zamanı yakalamakla , zamandan kaçmak arası tanımsız bir kimlik taşır. Bazen de içiniz durmuştur , ayaklarınız yürürken.

Sustum senden sonra.Sessize aldım dilimi .Ne vakit seni anacak olsam içim titredi .

Sensizlik değil giderken bıraktığın, düpedüz bensizlik!

Kendine küsmek sessiz bir intihar biçimidir.

Bazen en iyi seçim vazgeçmektir. Yola yine devam edersin. Ve hayat sana vazgeçtiklerinle değil, seçtiklerinle ilgilenme kararlılığını öğretir. Çünkü geriye bakarak ileriye yürüyemezsin.

Seni benden çıkarınca ,önce beni sana böldüm , sonucu acılarımla topladım ,seninle çarpılan kalbime sensizliği ekledim, ne yapsam ne etsem bir adam edemedim.

Çocuk ölmeden önce annesine neyi sormuş biliyor musun? 'Anne ' demiş . 'Askerler çocukları küçük kurşunla öldürürler değil mi ?' Bu soruya nasıl bir cevap verebilir bir anne ?