Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına; akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor...

"...Acaba şiirin aşkı körelttiğini ilk kim keşfetti, merak ediyorum..!" "Ben de şiirin aşkın gıdası olduğunu düşünürdüm," dedi Darcy. "Bahsettiğimiz, ayakları yere basan, sağlam, güçlü bir aşksa, evet. Zaten güçlü bir aşkı her şey besler... Ama söz konusu geçici, basit bir sevdaysa, eminim tek bir güzel şiir onu yok etmeye yeter..."

"Boşuna mücadele ettim. Faydası yok. Duygularım baskı tanımıyor. Size ne kadar hayran olduğumu, sizi ne kadar sevdiğimi söylememe izin verin..."

"Senin sinirlerine saygım sonsuz. Onlar eski dostum benim. Yirmi yıldır ağzından hiç düşmediler ki..."

Ama şu "deliler gibi sevmek" deyimi o kadar uluorta kullanılan, o kadar kuşkulu, o kadar anlamı belirsiz bir şey ki...

Mary, "İyilik duygularının bu denli canlı oluşuna hayranım." diye fikir yürüttü. "Yine de içten gelen duyguları mantıkla yürütmek şarttır. Ve benim kanımca katlanılan güçlük eldeki amaçla orantılı olmalıdır..."

"Sen bana, gerçekten sevilmeye değer bir kadının sevgisini kazanabilmek için daha başka erdemlere sahip olmam gerektiğini öğrettin..."

"Bir insan kibirli olmadan da gururlu olabilir. Gurur insanın kendisiyle ilgili, kibirse başkalarının bizimle ilgili görüşleriyle alakalıdır..."

Her duygusal tepki aklın sınamasına tabi tutulmalıdır; kanımca, gösterilecek tepki duyulan ihtiyaçla orantılı olmalıdır. 34

Her yaratılışta, belli bir kötülüğe doğru eğilim vardır... Doğal bir kusur, en iyi eğitim bile üstesinden gelemez. 61