"Benim gerçekten sevdiğim lnsanlar azdır, beğendiklerim ise büsbütün az. Dünyayı görüp tanıdıkça hoşnutsuzluğum artıyor. İnsanların iç yüzünün nasıl hiç göründüğü gibi çıkmadığını; iyi ya da akıllı gibi görünenlere bile nasıl hiç güven olmadığını her gün daha açıkça anlıyorum."

İçinden, "Ne çirkin davranmışım ben!" diye yakındı. "Ben ki görüşlerimin yerinde oluşuyla övünürüm! Kimsenin aklını beğenmem! Ablacığımın iyi ve insancıl davranışlarını yere ve çevremdekilerde kusur bulacak yan ararım. Bu derece yanılabileceğimi anlamak benim için ne büyük sarsıntı! Ama yerden göğer kadar hak ettim ben bu silleyi! Wickham'a aşık olsaydım ancak bu kadar kör gibi gözü kapalı gezebilirdim. Ama aşık bile değildim. Beni bu derece yanıltan kendimi beğenmişliğimdir. Tanışmamızın daha başlangıcında bu iki erkekten birinin bana gösterdiği soğukluk beni gücendirmiş, öbürünün hayranlığıysa gururumu okşamıştı. Böylece peşin karar ve yargılarla gözümün bağlanmasına baş eğdim ve sağduyuyu bir kıyıya itiverdim. Şu dakikaya dek meğer ben kendi kendimi bile tanımıyormuşum!"

Şu evrensel olarak kabul edilen bir gerçektir ki, beyin sahibi bir zombi daima daha çok beyne ihtiyaç duyacaktır.

Bay Bennet hazırcevaplığın, alaycılığın, ihtiyatlılığın ve özdisiplinin o kadar tuhaf bir karışımıydı ki, karısı yirmi üç yıldır onun karakterini tanıyamamıştı. Karısının zihnini tanımaksa daha kolaydı. Aklı kıt, bilgisiz ve sağı solu belli olmayan biriydi. Hoşnutsuzken kendini sinirli sanırdı. Sinirliykense -ki o tuhaf salgının patlak verdiği gençlik yıllarından beri neredeyse sürekli sinirliydi- başkalarının önemsiz bularak bir kenara attığı geleneklere tutunurdu. Bay Bennet'in işi gücü kızlarını hayatta tutmaktı. Bayan Bennet'in işi gücüyse onları evlendirmekti.

Bence herkeste biraz kötülük eğilimi vardır. En iyi eğitimle bile üstesinden gelinemeyecek bir kusur. Sizin kusurunuz herkesten nefret etmek Bay Darcy.
"Sizinki de," diye karşılık verdi Darcy gülümseyerek, "insanları bilerek yanlış anlamak."

"Bazı insanlar gibi," dedi Darcy, "daha önce hiç görmediğim kişilerle kolayca sohbet edebilme yeteneğine sahip olmadığım kesin. Gördüğüm kadarıyla pek çok insanın aksine, yabancıların ses tonlarından anlamlar çıkaramıyor ve kaygıları ilgimi çekiyormuş numarası yapamıyorum."

"Dünyaca kabul edilmiş bir gerçektir, hali vakti yerinde olan her bekar erkeğin mutlaka bir eşe ihtiyacı vardır."

Baştan çıkmam için bugüne kadar görmüş olduğum herkesten çok daha üstün biriyle tanışmam gerekiyor.
...
Ben de böyle birisini görmeyi arzulamıyorum. Baştan çıkmasam daha iyi olacak.

Öyle insanlar vardır ki, siz onlara ne kadar yardım ederseniz, onlar da kendileri için o kadar az şey yaparlar.

Ama ne coğrafya bilgisi, ne de iç huzuru öyle kolay elde edilecek şeylerdir ve Emma artık ikisinin de zamanı gelince kendiliğinden ortaya çıkacaklarına inanacak ruh hali içindeydi.