İşsiz kalmış sokaklar bile.

Kanaat etmemek, yani elindekiyle yetinmeyip daha fazlasını istemek, şükür kapısını kapatıp nankörlük kapısını aralıyor.

"Kimi insanı sadece ayakları ayakta tutar Kimi insanı ise idealleri, hayalleri Mesela şiir gibi, dava gibi şeyler

"Rabbim sende olmasan kimin aklına gelirim ben." Sayfa 5

"Mezarlıklardır,saatlerin midesi..." Sayfa 6

"Anneler güneştir. Ve güneşin vurduğu yerde yaşamak biter..." Sayfa 6

"Nine, güllerin demeti ne kadar" diye sordum. "Beş yüz" dedi. Bir demet gül alıp iki milyon verdim. "Bu para çok oldu" deyip zorla bir demet gül daha verdi.Ve gülü verirken de ekledi: "Hak geçmesin." Ah benim güzel ninem... Çok yaşa emi... Sayfa 7

"Sabah işe giderken, otoban kenarındaki yeşil alanda bir köpek gördüm. Köpeğin sağ arka bacağı yoktu. Bu eksikliğine rağmen, güneşli bir İstanbul sabahında çimlere sırt üstü yatmış, kendi kendine oynuyordu. Kalbim ışıdı. Bir köpek bile,başına gelen felakete rağmen, nasıl da şükür ediyor, kendisine verilen cana nasıl da saygı duyuyordu. En ufak bir sıkıntıda isyan eden,sesini yükselten insanlara duyrulur..." Sayfa 8

"Yoksulluk ile vakit geçer mi" diyor.Sonra,bakıslarını yere sabitleyip insana rahatsızlık veren bir susukunluğa bürünüyor. Mecburen, ben de susuyorum..." Sayfa 8

"Meslek grupları içerisinde, en dindar bildiklerim itfaiyecilerdir. Bunun nedenini muhterem büyüğüm Necdet Kutsal'a sordum. "Ateşin ne kadar yakıcı olduğunu çok yakından gördükleri içindir."dedi." Sayfa 9