?Toplumların kaynağı tanrısal mıdır yoksa insan mı çıkarmıştır bunları bilmiyorum. Hangi yönde gelişme gösterdiklerini de bilmiyorum. Bence kesin olan şey varlıklarıdır; bir kenarda kalmak yerine, toplumun içine girmeyi kabul ettiğiniz andan sonra onu oluşturan ilkelerin de iyi olduklarını kabul etmek zorundasınız. Yarın, bu toplumlarla sizin aranızda bir sözleşme imzalanacaktır. Bugünkü toplum insana yararlı olmaktan çok onu kullanmıyor mu??

?Vaktiyle babam yanlış anlaşılmış nezaketin, en kırıcı yollarından birinin de bol keseden vaadler olduğunu görmüştü. Sizden yerine getiremeyeceğiniz bir şey istendiğinde, hiçbir sahte umut kapısı bırakmadan kesin olarak hayır demeyi bilin; vermek istediğinizi de çabucak, geciktirmeden verin. Böylelikle reddetmenin inceliğiyle, iyilik yapmanın inceliği, insanı yücelten bu çifte dürüstlüğü kazanırsınız. İnsanlar boş yere verdiğimiz umut yüzünden mi, yoksa gerçekleştiremeyeceğimizi açıkça bildirdiğimiz bir dilekten ötürü mü bize daha fazla gücenirler, bilemeyeceğim bunu.?

?Şair ruhunuza işleyecek bir imajı kullanarak söylemek gerekirse, rakam ne kadar büyük olursa olsun, ister altın kalemle yazılsın, ister kurşun kalemle, hiçbir zaman bir rakamdan başka bir şey olmayacaktır.?

?Birçok kişinin kurnazlığın bir başarı unsuru olduğunu, diğer insanların arasında ilerlemek için kendine bir yer açmak amacıyla ?İnsanları bölmem gerekir,? dediğini işiteceksiniz. Dostum, bu ilkeler ortaçağda hükümdarlar, düşmanlarını birbirine kırdırırken geçerliydi. Bugün her şey gün gibi ortadadır ve bu sistem başına iş açabilir. Gerçekten de karşınızda ya dürüst ve gerçek bir insan ya da alçak bir düşman, iftiracı, dedikoducu, hilebaz bir insan bulacaksınız. Biliniz ki en güçlü yardımcınız bu düşman olacaktır. Çünkü bu adam kendi kendisinin düşmanıdır.?

Başkalarının mutluluğu, artık mutlu olamayanların sevincidir.

Bazı insanları toprağa gömeriz, ama öyle insanlar da vardır ki; kefenleri bizim yüreğimizdir, anıları her gün kalbimizle birlikte çarpar, soluk alır gibi onları düşünürüz, aşka özgü bir ruh titremesinin hoş kurallarına göre bizdedirler.

Hayatın şafağında edindiğimiz izlenimler böylesine derin izler bırakır yüreklerimizde

"Herkes kolayca çöker.Önemli olan direnebilmektir."

Göz yaşları, utanma duygusunun uğradığı saldırıya baş kaldırıyordu.

İyi insanlar bu dünyada fazla kalmıyorlar. Ama yüksek ruhlar zaten sıradan, küçük ve sığ sularda yaşayan bir toplumla bağdaşabilirler mi?