On Dokuzuncu Kural: Başkalarında saygı, ilgi ya da sevgi bekliyorsan, önce kendine borçlusun bunları. Kendini sevmeyen birinin sevilmesi mümkün değildir. Sen kendini sevdiğin hâlde dünya sana diken yolladı mı, sevin. Yakında gül yollayacak demektir.

Ebe bilir ki sanci cekilmeden dogum olmaz,ana rahminden bebege yol acilmaz.Senden yepyeni ve taptaze bir "Sen" zuhur edebilmesi icin zorluklara,sancilara hazir olman gerekir.

Neredeyse şafak vaktiydi,geceyle gündüz arasındaki o tekinsiz eşiğe ramak kala.Hala mümkün avuntu bulmak rüyalarda ama onları sil baştan inşa etmek için artık çok geç...

Akilci kararlar alip planlar yaparak hayatimizin akisini denetleyebilecegimizi zannediyoruz.Halbuki balik yuzdugu okyanusu denetleyebiler mi? Bu sadece sahte beklentiler ve husranlar yaratir...

İnsan yagmuru sevmeyebilir,sevmeye mecbur degil elbet,ama her ne olursa olsun gökyüzünden gelene sövmemek gerekir cünkü hic birsey öyle kendi kendine düşmez yukarıdan ve yağan her nimetin de musibetin de ardında Allah vardır. Sövdün mü semadan yağana,onu gönderene sövmek kadar büyüktür günahi...

Yağmur da hüzün gibi bir şey, yakalandin mi bir kez, azı çoğu yok artık.Olsa olsa "Kuru kalabilenler" ve "Sağanaktan nasibini alanlar" var...

Yolun ucunun nereye varacağını düşünmek beyhude bir cabadan ibarettir.Sen sadece atacağın ilk adımı düşünmekle yükümlüsün.Gerisi zaten kendiliğinden gelir...

Kader yolun tamamını değil,sadece yol ayrımlarını verir. Güzergah bellidir,ama tüm dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir. Öyleyse ne hayatının hakimisin ne de hayat karşısında çaresizsin...

Hepimiz farklı sıfatlarla sıfatlandırıldık. Şayet Allah herkesin tıpatıp ayni olmasını isteseydi,hiç şüphesiz öyle yapardı.Farklılıklara saygı göstermemek, kendi doğrularını başkalarına dayatmaya kalkmak, Hakk'ın mukaddes nizamına saygısızlık etmektir...

Kusursuzdur ya Allah, O'nu sevmek kolaydır.Zor olan hatasıyla sevabıyla fani insanları sevmektir.Unutma ki kisi bir şeyi ancak sevdiği ölçüde bilebilir.Demek ki hakikaten kucaklamadan ötekini, Yaradan'dan ötürü yaratılanı sevmeden,ne layıkıyla bilebilir,ne layıkıyla sevebilirsin...