Bir şeyi kavramakla yaratmak aynı şey değildir.

''Bütün kadınlar ölseydi fahişelik diye bir şey olur muydu?''

''İhtiyarları kurtarmak için doğmamışları öldürüyoruz''

''...Çünkü hayatta hiçbir şey hayal ettiğiniz kadar güzel olamaz.''

''Doğada varolan iyiliği inkar edemezsin.Herkes görsün diye zaten parlıyor.''

''Tanrı insanları kurtarmak için kendi oğlunu kurban etmedi mi?''

''Annecik ona üzgün olduğunu söyleyip dururdu.İnsanlar dünyanın güvenli ve düzenli bir yer olması için yıllarca çalışırlardı.Ama hiç kimse bunun ne kadar sıkıcı olabileceğinin farkında değildi.''

Kaos dediğimiz şey aslında henüz tanımadığımız düzenlerden ibaret. Tesadüfler henüz çözümleyemediğimiz düzenlerden ibaret. Anlayamadığımız şeye saçma diyoruz. Okuyamadığımız şeye laf salatası diyoruz. Özgür irade yok. Değişkenler yok. Sadece kaçınılmaz olan var. Sadece bir gelecek var ve seçme şansımız yok. İşin kötü yanı hiçbir şeyi kontrol edemiyoruz. İşin iyi yanı ise hata yapma ihtimalimiz yok.

İnsanların neden uyuşturucu kullandıklarını anlamaya başlıyorum. Çünkü zamanın sınırlı olduğunu, kanunlar ve emirlerle dolu ve mülkiyete dayalı bu dünyada insanların yaşayabilecekleri tek gerçek kişisel macera bu.

Eğer kimse izlemiyorsa herhangi bir şey yapmanın çok anlamsız olduğunun farkına varıyor insan.