Günün kararlarını satranç oynarcasına alıyordu. Tek derdi, hiçbir zaman çok iyi bir satranç oyuncusu olmayacağıydı.

Dahası da var. Kimi zaman benim de umurumda değil. Ya ben de ötekiler gibi olursam.. Ya ben de umursamazsam. O zaman ne oluruz biz ?

"Birinden korkunca ondan nefret edersiniz ama boyuna da düşünüp durursunuz onu. Kendi kendinizi aldatırsınız; aslında kötü değildir dersiniz. Ama onu görünce, tıpkı nefes darlığına tutulmuş gibi olursunuz, soluk alamazsınız."

Nereden geldinse, oraya döneceksin...

Sular çekilmişti; kumsalın yosunla kaplı ince şeridi toprak bir yol kadar rahattı. Bir çeşit büyüleyici güzellik vardı çevrelerinde. Bunun bilincinde, bunun mutluluğu içindeydi çocuklar. Birbirlerine bakıyorlar coşkuyla gülüyorlar, kimin ne dediğini dinlemeden konuşuyorlardı. Hava pırıl pırıldı. ... Haydi gelin dedi jack, biz kaşifiz. Ralph, adanın ucuna gideceğiz, köşeden bakacağız dedi. Eğer bu bir adaysa

Kumsal şeridinde durdu ilk gün sanki çocukluğunun daha aydınlık bir döneminde yaşarcasına' bu adayı nasıl coşkuyla keşfettiğini anımsayınca acı acı gülümsedi. Geri dönüp iskele biçimindeki büyük kayaya doğru ilerledi. Güneş yüzüne vuruyordu. Toplantı zamanı gelmişti. Ralph güneş ışığının herşeyi gizleyen görkemi içinde ilerlerken, neler söyleyeceğini teker teker dikkatle düşündü. Bu toplantıda yanlış bir şey yapmamalıydı; hayal peşinde koşmamalıydı.

Bir ölüme bakış Gelgitin büyük dalgası, adanın üstünde ilerledi; sular kabardı. Hiç değişmeyen takım yıldızlarının altında, Simon'un gümüşten yapılmışa benzeyen ölüsü, ışıldayan bir yığın meraklı yaratıklarla çevrelenerek, açık denize doğru yol aldı yavaşça.

"Birinden korkunca ondan nefret edersiniz ama boyuna da düşünüp durursunuz onu. Kendi kendinizi aldatırsınız; aslında kötü değildir dersiniz. Ama onu görünce, tıpkı nefes darlığına tutulmuş gibi olursunuz, soluk alamazsınız."

"En büyük düşünceler, en basit olanlarıdır." (Sayfa: 158)

''Cahilliklerini bilmenin utancı içindeydiler ve bilgisizliklerini nasıl açıklayacaklarını da bilemiyorlardı.''