Her insanın ömrü boyunca ezberinde tutacağı bir yağmur olmalı.Ansızın ve keskin bir gök gürültüsü sonra şehre düşen bir yağmur ezberinde tutmalı insan. Damla damla ezberlemeli kendi yağmurunu Elifbayı ezberler gibi, bir kısa sureyi ezberler gibi,bir şiir ezberler gibi ezberlemeli yağmuru Hiç değilse bir şarkı nakaratı kadar kalmalı yağmur Annenin yüzü kadar, sevdiğinin elleri kadar tutmalı yağmuru. Gece olduğunda, uykuyu bulabilmek için aramadık yer bırakmayıp Artık vazgeçtiğinde insan; o yağmuru mırıldanmalı kendine İnsan bir yağmuru ezberinde tutabilmeli

Eğer kalbinizde birikmiş cümleler, aklınızı işgal etmiş fikirler kağıda dökülmezse, bir başkasına aktarılmazsa, içten içe sizi çürütmeye başlar.

Mesele acıyı ortadan kaldırmak değil, asıl mesele acının sizi götüreceği sokaklarda en kadim yaralarınızla yüzleşmektir.

" şimdi biri gelse. hiç hissettirmeden yanımıza kadar sokulsa, elindeki silahı usulca bana doğrultsa ve ensemden ateş etse, benim kanım onun ellerine bulaşsa."

Büyük hikayeler bir tereddüt anıyla başlar. Tereddüt etmeye neden olan şeyler insanın zihninden hızlıca geçer ve bunlar arasından gerçekleşme ihtimali yüksek olanlar belirlenir.

İnsanlara bir şeyler anlatmaya çalışmak buharlı bir cama yazı yazmaya benziyor. Özenle yazıyorsun, apaçık belli oluyor anlattıkların. Sonra silinip gidiyor.

Heveseleri, beklentileri, erteledikleri, kursağında kalmış kelimeleri, kaçırılmış bakışları, gizledikleri, bitirilmemiş mektupları, susuşları ve istemsiz veda edişleriyle tamamlanmamış bir cümledir insan. Bütün bunlara rağmen hayat, yine de anlamlı bir cümle kurabilme isteğidir.

Gürültülü bir posta treninin kendisi bile her şeye ra?men umuttur. Birilerinin trenden senin için inebileceği ya da gelmesinden umudunu kestiğin bir haberin ulaşabileceği ihtimaliyle bir umuttur kara trenler.

Anlıyorum ki hayat hep beklenmedik şeylerdir. Kural böyle... Sen yürüyeceksin ve beklenmedik şeylere hazır olmanın çarelerini arayacaksın. Iyi de... Bir şey beklenmiyorsa ona hazırlıklı olmak nasıl olacak? İşte bu yüzden her şeyin en kötüsünü düşünmek, sık sık düşen insanların sahip olduğu en köklü alışkanlıklardan biridir. Bu yüzden iyi şeyler de yaşansa, arkasından kötü şeylerin geleceği düşüncesi her şeyi berbat eder.

Zaten öylesine büyük bir gürültünün içine hapsolduk ki, anlatabilmeyi başardığımız birkaç şey de gürültünün içinde kaybolup gidiyor.