Masalların en güzel yanlarından biri, olaysız zamanların böyle çabuk geçebilmesidir zaten. Gerçek hayat hiçte öyle değildir, olmadığı da iyidir. Zaman ancak tarihte çabuk geçer. Tarih de zaten kocaman bir masaldan başka nedir ki? Yalnızca geçen yılların yerine, geçen yüzyıllar konmuştur, masallar tarih olup çıkmıştır.

Duygusal açıdan hassas ve kolayca kırılan yaratıklar olsalar da ergenlerden anlayış bekleyemezsiniz. İnsanlar anlayışlı davranmasını çok sonraları öğrenir, o da öğrenirse.

İnsanın mayasında geri dönüp bakma arzusu vardır; bu yüzden boynumuz çevrilebilecek şekilde tasarlanmıştır.

Geri dönüp baktığımızda en net gördüğümüz şeylerden biri aptallığımız değil midir? Bir diğeriyse kaçırılan fırsatlardır...

Fikir denilen şey kıç gibidir, herkeste bir tane vardır.

Çoğu zaman hangi hayatları ve ne zaman etkileyeceğimizi bilemeyiz. En azından gelecek kapımızı çalıncaya dek. O zaman da her şey için çok geçtir.

Hiç çocuğum olmadı, belki söz söylemeye hakkım yok ama bence iyi bir anne baba olmanın ölçütü çocuklarınıza yapmadıklarınız değildir.

İnsanın yaşı ilerledikçe bir şeye başlaması daha zor oluyordu. Zaman sessizce akıp giderken insan sadece eşinin ve çocuklarının sorumluluklarını üstlenmekle kalmıyordu. Örneğin, her zaman kredi kartlarının cezbeden tuzağı vardı. Kredi kartları teknenin altına yapışan midyeler gibiydi ve insanı yavaşlatırdı.

İmkansızı bir yana bıraktığın zaman, geride kalan gerçektir. Ne kadar inanılmayacak bir şey olursa olsun...

İnsanların çoğu ufuktan ötesini göremiyor. Biri 'Ufkun ötesinde bir şeyler var,' dediği zamanda onu dinlemiyorlar.