Bir yere gidiyorum. Ardından: Zaten bir yerdeyim. İlk düşünce sevindirdi. İkincisi öyle muazzamdı ki ağlamak istemesine yol açtı.

İnsan yaşlanıyor ve bütün hayatı bir ikindi şekerlemesinde gördüğü bir rüyaymış gibi gelmeye başlıyor.

Kocaman dev ve yüreği kendisinden büyük bir adam iyilerin ve kötülerin hakkettiğini verecek merhametin dostluğun kitabı okurken mutlaka ağlayacaksınız baştan aşağı usta bir kalemle yazılmış okumayan varsa gerçekten çok şey kaçırmış diyorum

Mahkûmlar sandalye konusunda şakalaşırlardı. İnsanların korktukları ama kaçamadıkları her şeyi şakaya vurdukları gibi.

Sanki yara kapanmasın, her gün taze kan aksın diye üzerinde bağlayan kabuk koparılır gibiydi.

Bazı şeyler hiç görülmezse, yitirilmiş olan bazı şeyler hiç bulunmazsa çok daha iyi olur.

Bu kaçık dünyada bir kez bir seçim yaptı mı, sonuna dek onunla yaşamayı bilmeliydi insan.

"Romanda mükemmel çizilmiş bir kahraman bile yeryüzünde yürüyen ve gölgesi toprağa düşen en iç sıkıcı insana kıyasla sadece bir torba kemikten ibarettir."

Kediler hayvan dünyasının gangsterleriydi.

Ölüm belirsiz bir fikirdi, ama Hayvan Mezarlığı gerçekti.