Tarih, asıl suçluları affetmeyecektir!

Ezenlere karşı verdikleri mücadelelerde, ölen tüm ezilenlere selam olsun.

Özgürlükçü demokrasi karşıt fikirlerin birbirine tahammülünü gerektirir

Kimi ölüler vardır, gövdesinde kurşunlarla gömülür.

6 Mayıs 1972 günü şafağında, yaşamlarının ilkbaharında üç genç adam, 25 yaşlarında Deniz Gezmiş ve Yusuf Aslan, 23 yaşında Hüseyin İnan, Ankara Kapalı Cezaevi'nin avlusunda darağacına çıkarıldılar ve boyunlarına geçirilen iplerle boğularak idam edildiler.

Yürürlükteki yasalar karşısında, bu üç gencin giriştikleri eylemlerle suç işlediklerinde kuşku yoktur. Sorun bu üç gencin suçlu olup olmadıkları değil, verilen ve uygulanan cezanın suça ve hukuka uygun olup olmadığını saptamaktır.

Haktan yana, adaletten yana olmak zordur. Büyük fedakarlıklar yüreklilik ister.

İç ve dış sömürü talana karşı, başkaldırmayacak, hakkını soramayacak, ?Bu benim kaderim, o?nun kısmeti? diyecek kadar zavallılaşmış, beyni uyuşturulmuş, gecekonduların, köy kentlerin sakinleri, yoksul çilekeş, amma bu vatanın öz ve bağlı halk kitlelerini uyandırmak, hakkını sorar ve arar, kıpırdanır, konuşur hale getirmek gibi çok kutsal, çok insancıl çok yurtsever davranışlardır.

Çünkü dava hükmün verilmesine ve cezanın infaz edilmesine rağmen kamuoyunda kabul edilmiyor, tartışılıyorsa, o dava kapanmamıştır.

Siyasal yargılamalarda hüküm verenler çoğu kez davacı hem de yargıç durumundadırlar. Gerçekten yargıçların da siyasal, toplumsal ve ekonomik düzeni yaratan ve süregelmesini savunan görüşleri benimsemeleri mümkündür. Kendi ideolojik anlayışlarının karşısına çıkanların yargılanmasında (şartlandırılmış) kafalarının etkisinde kalmamaları olanaksızdır. Başka bir deyimle yargıçlar çoğunlukla siyasal davalarda tarafsız kalamazlar. Kendileri de sanıkların eylemlerinden şikâyetçi ve davacıdırlar.