Mecit'in cenazesinde herkes, gelinim, torunlarım, torunlarımın çocukları, torunlarımın torunları suratıma şaşkın küskün bir ifade ile bakıyorlar. İçlerinden "Bizi de mi gömeceksin, sen ne biçim adamsın? diyorlardı herhalde. Haklılar. Mahcubum. Gasilhane, teneşir, kefen, musalla, tabut, mezar asıl bana yakışır, biliyorum. Okunan bunca cenaze duası, Fatiha'lar, Yasin'ler benim ruhuma üflenmeli. Mezar taşlarına baktıkça kendimi seri katil gibi hissediyorum. Mezarlık dönüşü en yakınlarımı geride bırakmakla ayıp ettiğim duygusuna kapılıyorum. Düğününe gittiğim herkesin cenazesine de gittim. Birçok ölünün bebekliğini, hatta doğumunu hatırlıyorum. Dün mama isteyenler, şimdi börtü böceğe ziyafet oldu. Anne karnından mezara varan yolun trafik polisi gibiyim.

Yalan. Böylesi zırvalar zekayı zehirler.

Bundan sonra şansım yaver giderse, ancak mezarımdan petrol fışkırır.

Dünya böyledir: Sinsiler zorbaları yüceltir, üçkağıtçılar hırsızlara cömert davranır, yalancılar sapıklar için duygusal şarkılar söyler. Buna karşılık çulsuzlar garibanları dolandırır, dindarlar inançlıları lanetler, mazbutlar iffetlileri iğfal eder. Kötülük, kendini ilkesel ve pratik iyilikle ikame eder. İyilik ise sınayıcı ve bedel ödetici bir örüntü içinde kendi ideallerini yakarak yol alır. Şeytan, kutsal kitaplardan alıntı yapmayı sever. Meleklerse daima görmezden gelinir.

Delirsen bile gerçeklerden kaçamıyorsun. Mahvolmakla sorumluluklarından kurtulamıyorsun.Suç işleyerek yasaları değiştiremiyorsun.

Fransız Ulusal Orkestrası'nı Leonard Bernstein yönetiyordu: "Hakiki müziksever, banyoda şarkı söyleyen kızı işitince, anahtar deliğine gözünü değil kulağını dayayandır" diyen muhterem.

Tövbekarın saygınlığını, geçmiş günahlarının büyüklüğü belirler.

Birinin duygularına haddinden fazla değer verirsen, onu anlamak imkansızlaşır.

Benim yaşımda aşk, kimin kollarında öleceğine karar vermektir. Aslında her yaşta öyledir.

Bir insan acıdan delirdiğinde, diğerleri onun acısını değil, deliliğini görürler.