Al beni Hangi vadiler istedi de gitmedim Kıskandım da ne oldu, hayattan kendimi.

Yalnızlık Bir atımlık Mesafede. Bilmezdim aşksız yürek Ağacın yaprakları döküldüğünde Çıplak kalan yuva kadar ürkek...

Aşk neden kör eder gözleri Niye aldatır fırıncı güzel karısını Ete bürünen bir gül müdür sevgili Bilemem kim sadıktır ölüm kadar. Bilge değilim, bilemem Yağmur bulutuna neden sadık Bilemem, neden ıssız caddedeki kalabalık Niye cıvıl cıvıl mezarlıklar.

Düşünün bir kere Yağmur yemeyeli kaç yıl oldu Kaç kez sabahladınız Uykusuzluğun koynunda Ölümden korkmadığınız Ne kadar doğru...

Huzurla aram yok, çünkü ölüm, Bir sevgili gibi usulca gelip Kuşlarını yoluyor gökyüzünün. Tıkanıp kalıyor birden bire Hayatın akışı ölü bir serçede...

Ey ima edenler, iman ediniz! (11)

Uzunları yakmış geliyor kader. (11)

Yağmur yağmayınca düzelmez bu işler. (13)

Yattım kapısında hayret etmenin. (17)

Güneş gölgendir senin, bildim; İnsan iyi bir şeydir! (27)