Kimse sizi zorlamıyor, kontes, onu sevmeye Ama engel de olamazsınız sizi uzaktan sevmesine.

Biz gerçekten bir kukla sahnesindeyiz: Kuklacı Felek Usta, kuklalar da biz. Oyuna çıkıyoruz birer, ikişer; Bitti mi oyun, sandıktayız hepimiz. Ömer Hayyam

? Bir insan hayatının doğumu ile başladığından emin misiniz? Hayatım, doğumumdan yarım yüzyıl önce başladı. Asla ziyaret etmediğim bir odada, Boğaziçi kıyısında. Bir felâket oldu, bir çığlık atıldı, bir delilik dalgası yayıldı ve hiç durmadı. Öyle ki dünyaya geldiğimde, yaşamaya çok eskiden başlamıştım

Çoğul olsa da, önce tek bir insanlık vardır.

O insan bana, kendi gerçeğini anlatmıştı. Yani olayları ve bunların yanı sıra hissedilenleri, insan kendini anlatmaya başladığında, nesnellik, yalanın süslenmişi olmuyor mu?

Bazen, belki de uyuşukluğu sayesinde hayatta kaldı diye düşünüyorum. Evet, uyuşukluk. Diğerlerinin istekleri, emelleri, tutkuları, ümitleri vardı ve kendilerine uygulandığında onları paramparça etmişlerdi. Dayımın böyle şeyleri yoktu. Hiçbir beklediği yoktu, kendisine sunulanın dışında. Şansı varmış ki, kimse ona ölümü sunmadı.

Başkaları, savaştaki gelişmeleri izlemekteydi, ben değil. Kim kazanacak? Kim kaybedecek? Umurumda değildi. Kendi savaşımı, diğeri başladığı anda yitirmiştim.

Ölüm yaşamımızın iki ucundan tutmakta: Yaşlılık ölüme çocukluktan daha yakın değildir.

Tanrı?ya beni uğursuzluklardan koruması için dua etmiyorum. Böyle durumlarda beni umutsuzluktan koruması için dua ediyorum. İnan, Tanrı bir elini bıraksa öteki elinden tutar.

Zaten Tanrı'nın Araplara petrolü onları ödüllendirmek için değil, sınamak, hatta belki de cezalandırmak için verdiğini söylüyordu.