Tanrılar adildir. Hiç kuşkusuz. Son tahlilde görünen o ki, tanrıların yasalarını, toplumları idare eden kişiler dikte ederler; ilahi Takdir düşüncesi, insanlardan çıkar.

İnsan birşeylere inanır, çünkü onlara inanmaya şartlandırılmıştır. İnsanın kötü nedenlerle inandığı şeyler için başka kötü nedenler bulmak -işte felsefe budur.

Köklerini kazıdınız. Evet, kesinlikle sizin tarzınız. Katlanmayı öğrenmek yerine tatsız olan her şeyin kökünü kazımak. Hangisi daha onurludur usumuzca, acımasız kaderin sapan taşları ve oklarına katlanmak mı, yoksa silah kuşanıp karşı koyarak son vermek mi dert yağmuruna...

"Toplumun iyi ve mutlu üyeleri olacaklarsa ne kadar az bilirlerse o kadar iyi olurdu." (Sayfa:24)

"Mideni bozacak bir şey mi yedin?" dedi Bernard. Barbar, başıyla doğruladı. "Uygarlık yedim."

Yapmak zorunda olduğun şeyi sevmek: Tüm koşullandırmaların amacı budur; kişilere, kaçınılmaz toplumsal yazgılarını sevdirmek.

İnsan bir şeylere inanır, çünkü onlara inanmaya şartlandırılmıştır. İnsanın kötü nedenlerle inandığı şeyler için başka kötü nedenler bulmak -işte felsefe budur. İnsanlar Tanrı'ya inanırlar çünkü öyle şartlandırılmışlardır.

Dinsel kayıtlar ve şiir sanatının günümüze ulaşan anıtlarından da açıkça görülüyor, çoğu zaman ve çoğu yerde kişioğlu içgörüye nesnel varlıklardan daha fazla önem atfetmiştir, gözleri kapalıyken gördüklerinin ruhsal açıdan gözleri açıkken gördüklerinden çok daha önemli olduğunu hissetmiştir. Neden? "Tanıdıklık" küçük görmeyi doğurur ve yaşama görevinin aciliyeti kronik can sıkıntısından anlık acıya kadar uzanan bir yelpazedir. Dış dünya, yaşamımızın her günü uyandığımız, istesek de istemesek de yaşamımızı kurmaya çalıştığımız yerdir. İç dünyada ne çalışma ne tekdüzelik vardır. Oraya yalnızca düşlerde ve derin düşüncelerde gideriz ve orası öyle tuhaftır ki birbirini takip eden iki olayda asla aynı dünyayı bulamayız. O zaman, tanrısal olanı arayan kişilerin genellikle içeriye bakmayı seçmelerinin şaşılacak bir yanı kalmaz.

"Saadet emrinde çalışmak yorucu-hele kendinizden başkalarının saadeti olursa. Eğer insan onu hiç sorup araştırmadan kabul edecek surette şartlanmamışsa gerçekten de yorucu."

"İnsan başka türlü oldu mu yalnız kalmaya mahkum."