AŞK BİTTİ Aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da Uzun bir hastalık gibi Aralıksız dinlediğim alaturka bir fasıl gibi Gökyüzüne bakmayı, dostlara mektup yazmayı Çiçekleri sulamayı unutmuşluğum gibi Bitti. Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da Yürümeyi yeniden öğrenen felçli bir çocuk gibi Sokağa çıkmalıyım şimdi ve çoktandır İhmal ettiğim dostlara yeni bir adres bırakmalıyım Pencereleri açmalı, kitapları düzenlemeliyim Belki bir yağmur yağar akşama doğru Yarıda bıraktığım şiirleri tamamlarım Aşk da bitti diyordu ya bir şair Aşk bitti işte tam da öyle...

Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir Bir gök gürlese bari diyorum bir sağnak patlasa Bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hiç gitmesem Oysa ne kadar sakin sokaklar, bu kent ve bütün yeryüzü İpince bir su gibi sızıyorum gecenin tenha göğüne Sessizce çekip gidiyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün...

Deli kuş bilir misin nedir Türküler kadar sevdalanmak Duyabilmek yüreğinde Bir depremin uğultusunu Suya düşen bir karanfilse yüreğin Bırak kendini ırmağın türküsüne gülüm Vursun seni o taştan bu taşa O çağlayandan bu çağlayana sürüklesin

"Dedi ki o: Yoruldum insan olmaktan. İnsan yorulur bazen insan olmaktan..."

"Gün biter, gülüşün kalır bende..."

Sığındığım her yer adınla anılır Ben girerim, sokağı devriyeler basar Bir de gülüşün eklenir kimliğime...

Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır.. Yarım kalan bir şiir belki de..

İnsana en çok şiir yakışıyor Sonra yeryüzüne yağmur Gökyüzüne mavi...

Ve ben dedim; Ey, Tanrı, konuşmayı bilmiyorum, çünkü çocuğum. Ve o bana dedi; Çocuğum deme.... sayfa;11

Aci soysuzlaşınca tiranlaşıyor belleksizlik İnat ve öfke, kaybediş ve kayboluş oluyoruz Komikti dıştan bakınca dünya ama hırçin Ayışığı ,telgraf direkleri ve fesleğenler Burdayız işte durgun bir sessizlikteyiz şimdi (Buradayım sözünde şiirinden bir mısra) sayfa;17