"Bir düşünce boyu yanında olmama izin ver."

"Bir gün ve bir gün daha Lodoslu sen. Sessizlik yürüdü yanımızda İkinci, belirgin bir yaşam gibi. Kazandım, kaybettim, inandık yavan mucizelere, Göğe irice yazılmış dal, taşıdı bizi Büyüdü ayın çizdiği yolda, Bir sabah yükselip girdi düne, şamdanı aldık, Ağladım avucuna..."

"Beklemek: Bunu da enine boyuna düşündüm. Ama bu, hayatın bize bir biçimde kolaylık göstermesini beklemek de değil mi?"

"Sadece yaz bana, bana yaz ki seni bileyim ve hızlı, çabuk geçen günlerde ve olaylarla, pek çok insanla, pek çok işle yalnız kalmayayım."

"Önemli olan sadece bu değil, sadece konuşmak değil, ben senin yanında suskun kalmak da istiyordum."

"Durup dururken seni daha şiddetle düşünmeme yol açacak bir şey yaşamadım. Her şey eskisi gibi, işim var, başarılıyım, çevrem nedense erkeklerle sarılı ama bana pek bir şey ifade etmiyor bu: Sen, güzellik ve hüzün, akıp giden günlerin üzerine dağılıyor."

(Artshop Yayıncılık / Sayfa 13)

Derinden derine hep her şeyi anlatmak isterim sakınmasız, seçmek anahtarlarını çevremde oynaşan ezgilerin. 'Akşamları' adlı şiirden bir kesit. (Artshop Yayıncılık / Sayfa 11)

O denli zengin bir yanılgı içinde yaşıyoruz ki kimse ötekine ya da egemenliğe karşı sesini yükseltmiyor. Dış dünyada öteki insanların bizi felce uğratmaları bu yüzden; çünkü onlar birtakım haklar alıyorlar, çünkü onlardan birtakım haklar alınıyor veya esirgeniyor ve çünkü o insanlar, hakları olmaksızın birbirlerinden sürekli bir şeyler istemekteler.

Bir gün gelecek, insanların siyah ama altın gibi parlayan gözleri olacak; onlar, güzelliği görecekler, pisliklerden arınmış ve tüm yüklerden kurtulmuş olacaklar, havalara yükselecekler, suların dibine inecekler, sıkıntılarını ve ellerinin nasır bağlamış olduğunu unutacaklar. Bir gün gelecek, insanlar özgür olacaklar, bütün insanlar özgür olacaklar, kendi özgürlük kavramları karşısında da özgür olacaklar. Bu daha büyük bir özgürlük olacak, bütün bir yaşam boyunca sürecek.