Gözlerimde yuva yapan kırlangıçlar uzun zaman önce uçup bir daha da geri dönmemişlerdi. Onların kanat çırpmaları olmayınca, gözlerim ölü evinin sessizliğine bürünüyordu.

İnsanlar konuştuğunda ta uzaklarda yaralı bir kırlangıç, arkadaşlarının bir çoğunun öldüğünü ve benim kalanlara yardım etmem gerektiğini bağırıp duruyordu. Sonra kanatlarından süzülen kana rağmen, kısa uçuşlarla gözden kayboluyordu. Ben nerede olduklarını soramıyordum bile.

Herkesin masasında NLP'cilerin kişisel gelişim kitapalrından ikişer üçer bulunuyordu mutlaka. Son zamanlarda benim de masamda Kur'an duruyordu. Soranlara ''kişisel gelişim kitabım'' diyordum.

Herkesin masasında NLP'cilerin kişisel gelişim kitapalrından ikişer üçer bulunuyordu mutlaka. Son zamanlarda benim de masamda Kur'an duruyordu. Soranlara ''kişisel gelişim kitabım'' diyordum.

Kızıldeniz'i geçmeyi başarmış ve tanrılık peşinde koşan birileri insan kalbiyle besleniyor. Onlardan kurtulmalıyız. Hem de bir an önce. Sanırım sıra benim kalbime geldi.

Kimseler yokken yine yanımdaydı. Herkes gittiğinde yanımdaydı. Kimse gelmediğinde yanımdaydı. Ben onun yanında olamıyordum böyle zamanlarda. O bıkmadan devam ediyordu. Boynuna sarılmamak için kendimi zor tuttum. Boynuna sarılmamak için bu güne kadar yüzlerce kez kendimi tuttum.

Sana dair gizleyemediklerim yanaklarımdan süzülüyor ve önüme düşüyor. Öfkelerimi de saklıyorum. Kudüs sokaklarından kalma öfkelerim var. Bir kadının tülbetine dizi dizi işleyip de, kimsenin yüzüne söyleyemediği öfkeleri gibi.

Kelimelere tutunacak gücümü yitirmiştim. Her kelime kahrolası bir anıyla birlikte karşıma dikiliyordu. Başkalarının bir tarafa attığı kelimeleri arıyordum. Artık kullanılmayan, artık insanları gülümsetmeye yetmeyen kelimeleri.

Her sabah pencerenin yanına konan kuş artık gelmez olmuştur. Bayat ekmek kırıntıları, alıngan bir kuşun geride bıraktığı son parçalardır. Kimbilir hangi hoyratlığına alınıp gitmiştir buralardan.

Bütün bunlarda senin için bir hayır var elbette. İnsanın bazen akıldan geçmesi gerek. Akıl baştayken hakikatten uzaklaşmak da mümkün. Aklı bir kenara bıraktığında hakikat elinden tutar insanın.