Hayat , birine seni seviyorum demenin kararsızlığını yaşamak için çok kısa....

Gerçek aşk söz konusu olduğunda, hiçbir şey karmaşık değildir.

Yoksul ailelerin erkekleri milli bir amaç uğruna savaşmak zorundayken, ayrıcalıkli bir azınlığın anlamsız sebeplerden ötürü bir kenara sıyrılması hiç adil değildi.

Kimse yalnız ölmeyi hak etmez.

Evde yalnız kalma fikri garip gelmişti. Köşkteki bir ruh, yüzlercesine ev sahipliği yapacaktı. Ya da yüzlerce ruh şu an benimleydi. Uzun zaman önce ölen kişilerin ruhlarıydı bunlar. İzliyor, bekliyorlardı. Yatak odasına çıktığımda içim titremişti. Lord Livingston zamanında burada uyumuştu. Anna ile birlikte. Ya da başkalarıyla?

Hepimize tek bir hayat verildi.Bizim görevimiz onu faydalı,güzel ve doyurucu kılmak.Istırap çekeceğimiz,nefret edeceğimiz şeyleri yapmanın bir anlamı yok.Sonunda bize tahammülümüz için ödül falan verilmeyecek.Geride sadece harcanmış bir hayat kalacak.

Ne de olsa hayat kısa.Hayatta bize en çok keyif veren insanların,yerlerin,şeylerin peşinden gitmeliyiz.

Her şeyi istediğimiz gibi planlayabilir, dileyebilir, ümit edebiliriz. Ama bazen işler kendi bildikleri doğrultuda giderler..."

"...Yıllarımı mutluluğun peşinden koşarak geçirdim. Ama mutluluk büyümene yardım etmez. Bunu sadece mutsuzluk yapar..."

Ne kadar yakınımda olsa da, onunla aramızda kilometreler var gibiydi."