Anılar bizim dışımızda kurulu bir dünyanın şakşağıdır. O dünyada bir zamanlar biz de yaşamışız ama, şimdi kapısından eğilip baksak o içerdeki bize benzeyen insanın biz olmadığımızı görürüz. Hele yıllar geçip o dünyadan çok ilerde kaldığımızda insan bütün bütüne gariplik duyuyor. Yani yabancılaşıyor. Şakşağı kafamızda bulduğumuz anda ise ayılıyor, kendi varlığımız üzerinde düşünmeye koyuluyoruz. Diyeceğim, anılar bizi kendimize getiriyor, filozoflaştırıyor.

"Yazımızın bu noktasına geldiğimize göre paf ve puftan da açmamız gerekiyor. Çünkü, faşoculuğun at oynattığı yerlerde yapılacak tek şey, fosur fosur paf ve puf tüttürmektir."

-Ne dediniz, sapığın biri miyim ben? Eğer bunu beni kızdırmak için söylüyorsanız boşuna uğraşıyorsunuz baylar. Ben,ömrüm boyunca, bir yük beygirine, gözlüklerinin iki yanını göremiyor diye kızmadım. Kızmam ben. Kızmak benim harcım değil. Kızsam da bu, gerçekleri daha iyi görmeme yarar. Durun bakayım, suratınız hemen de sirke satmaya başlamasın. Ben sizi iyi tanırım. Yoo, yoo iyi tanırım. Siz işinize yarayan gerçeklere el uzatırsınız sadece, yaramıyanlara da burun kıvırırsınız. Ne dediniz, ne dediniz? Lütfen sözlerinize biraz dikkat edin baylar. Bir insana durup, dururken aklâksız diyemezsiniz. Çok rica ederim, terbiye sınırlarını aşıyorsunuz. Şimdi ben de kalkıp sizi aynı şeyle suçlandırsam ne olacak? Ama durun sayın baylar, ben ahlâksızsam, benim ahlâksızlığım sizi hiç kızdırmamalı. Öyle değil mi canım? Bana baksanıza, ben sizin ahlâksız olmanıza kızıyor muyum? Nasıl siz de mi kızmıyorsunuz. Yoo, yoo siz ahlâksızlığın kendi tekelinizde olmasını istediğiniz için kızıyorsunuz. Başkasının ahlâksız olma özgürlüğü karşısında nevriniz dönüyor. Haa, ne buyurdunuz? Gözlemci olmak ahlâksız olmağa yeter, öyle mi? İşte şimdi halt ettiniz baylar. Siz de gözlemci olabilmek gücünü elde edebilseydiniz böyle konuşmazdınız. Siz gözlemci olamıyorsunuz. Kolay mı canım? Herkes gözlemciliğe kalkışabilir mi? Siz istediğiniz kadar dudak bükün. Dernekleri, kurumları, apartımanları, otomobilleri, cıngıltılı kolyeleri bırakıp da gözlemci olabilir misiniz siz? Ne sandınız, otomobile kurulmakla gözlemcilik yürür mü? Nasıl, nasıl otomobilde daha iyi gözlem mi yapılır? Hayır canım, otomobille sadece insan çiğnenir. Ama dinleyin canlarım. Lafımı bitireyim, hiç değilse. Rica ederim, öyle hemececik sıvışmayın. Lafımı bitireyim de başka yere gideyim. Bir gözlemci.. Ama nereye kaçıyorsunuz canlarım, ciğerlerim? Dinleyin beni.. Bir gözlemci.. Dinleyin lütfen.. Gözlemci dediğin.. Benden iğreniyor musunuz? Ne çıkar bundan efendim? Siz akşamlara kadar bir sürü iğrenç şeyle kucak kucağa oturmuyor musunuz? Nasıl, benim başka işim yok mu dediniz? Ama işte benim işim de bu canım: Gözlemcilik. Evet gözlemcilik dediğin.. Gene kaçıyorsunuz, dinlemiyorsunuz beni.. Buradaki işimi bitiremezsem, başka yere gidemem ki.. Ne buyurdunuz, bana acıyor musunuz? Nasıl olur canım? Benim hiçbir şeyim yok ki bana acıyasınız. Ben anadan doğma bir atletim. Bir atlet-gözlemci. Gözlemci dediğin.. Ah beni boşuna terletiyorsunuz. Dinleyin beni.. Lütfen dinleyin.. Lütfen dinleyin.. Lütfen.. Hiç olmazsa sözümü bitireyim. Sizden çok bir şey istemiyorum. Sözümü bitireyim. Dinleyin beni.. Ben bir gözlemciyim, uluslararası bir gözlemci. Dinleyin beni..

"Uyanık bir okur şunu bilmelidir ki, bir öykünün doğruluğu ya da güzelliği sonuyla hiç ilgili değildir. Ama benim öyküm yüzdeyüz doğrudur da..."

''-Arkadaş siz beni ne biçim yere kapadınız ? -Beğenemedin mi, burası hastanenin en iyi odası. -Onu sormuyorum. Yani bu oda bir kare midir, yoksa bir üçgen mi ? -Elbette kare. Görmüyor musun dört köşesi var. -Dört köşesi olduğunu sanmıyorum. Bu oda bildiğin üç köşesi olan bir üçgendir. -Sayalım o halde 1,2,3,4. Gördün mü kare. -Amma yaptın ha! 1,2,3, Dördüncüyü nereden çıkarıyorsun ? -1,2,3, Dur bakayım sen beni de şaşırtacaksın. Yeniden sayalım 1,2,3,4. Oldu mu? -Dur acele etme. Sen kapının yanındaki köşeyi de sayıyorsun. -Sen saymıyor musun ? -Yani beni buraya bütün köşeleri saymak için kapattığınızı mı söyleyeceksin ? -Öyle bir şey demedim. -O halde, lamı cimi yok, bu oda bal gibi bir üçgendir.''

'' Röntgenci dedikleriniz hasta insanlardır. Tıp dilinde onlara skoptofilyak derler. Bir gözlemcinin, bir röntgenciyle karıştırılması doğrusu beni üzer. Gözlemci bir filozoftur. Bir bilge, bir ahlakçı, bir öğretmendir. Bir röntgenci seyrettiği şeyden, gözlemci ise seyretme işinden hoşlanan biridir. ''

Tarih kitaplarında zorbaların kendi gönülleriyle baskılardan vazgectiğini okuyamazsınız.