Aşkın ödülü, hakikat değildir.

"Sadece mübadele aracı olan paranın doğurduğu hiyerarşi, iletişimi de ilişkileri de bir yanılsama düzlemine taşıyor. Issız bir adaya düştüğünü ve bir çanta içinde 100 milyon dolar bulduğunu düşün. N'aparsın?" "Banknotları, ateş tutuşturmak için kullanırım."

Aşk, uyumlu çiftlere özgü bir şey değildir. Nefretle bu yüzden kolayca yer değiştirebiliyor zaten.

Aşk, paradoksal olarak romantik bir eşitsizlikle ilerliyordu. İki kişinin birbirini aynı yoğunlukta sevmesi imkansız. Dolayısıyla aşkta acılar ve sevinçler hakkaniyetli paylaşılmaz. Aşk adil değildi.

Yanıma sokuldu ve sır verircesine fısıldadı: "Söylediğimiz tüm sözler ya dua ya bedduadır." "O halde iyiliğe ulaşmayı mı, kötülükten kaçınmayı mı dilemeli?" "Evvela, mutsuz kimseleri şerrinden sakın." dedi.

Zirveyi mesken tutmak kimsenin harcı değildi. Uçurumun dibini boylamadan önce manzaranın tadına varmaya bakıyorum.

İnkar, kendini kandırmanın en rağbet gören türüdür. Ardından avutma gelir.

Ve hayat başka romanlarda devam edecek...

Mazideki kederleri hatırlamanın sağlayacağı koruma, unutmanın getireceği huzurun yanında bir hiçtir. Lakin aklın forsu hafızaya sökmez.

Herkesin üç kişiliği vardır: Ortaya çıkardığı, sahip olduğu ve sahip olduğunu sandığı.