İnsanların mutlu bir hayat yaşayabilmeleri için hepsinin huzurunu işaret eden bir daire çevresinde toplayacak bir güç, her zaman istenen işlevi yerine getirebilir.

Hristiyanların sefaletinin ardındaki sebep, insanların bilinçsizce inanmaları ve sözde eğitimli insanların da inancı bilinçli bir biçimde reddetmesidir.

İnsanların çoğunun yanlış yapması, yanlışın yanlış olduğu gerçeğini değiştirmez.

...hiçbir zaman, insanların hayat tarzı ile hayatın anlamına ilişkin dini açıklama ve bunun sonucu olan davranış yöntemi arasındaki uyumsuzluk, kendilerine hakiki anlamı ile indirilen Hristiyanlık akidesini kabul etmeyip, eski putperest hayat biçimlerine göre yaşayan günümüz Hristiyan milletlerinin içinde bulundukları uyumsuzluk kadar fazla olmamıştır.

Var olma mücadelesi ve nefret, insanları birleştiren tek şeydir.

Kendisini rahatsız eden şeyden kurtulmak için akıl verilmiş insana.

Eğer iyiliğin bir nedeni varsa, o artık iyilik değildir; eğer iyiliğin bir sonucu, yani ödülü varsa yine iyilik değildir. Demek ki iyilik, neden ve sonuç zincirinin dışındadır.

Akıl, var olma savaşını ve isteklerimin yerine getirilmesine engel olan herkesi öldürmeyi gerektiren yasayı ortaya çıkarttı. Bu aklın sonucudur. Oysa başkasını sevmek akıllıca bir şey olmadığına göre, bunu akıl bulmuş olamaz.

Çok korkunç! Kötü artık yok; çünkü artık insanların vicdanları da yok!

Tutkunlarının esiriyken insanların hayvanlar gibi davrandıkları doğrudur.