.....böylelerinin hayattan hiçbi beklentileri yoktur..''Bizim gelecek için planlarımız var. Bizim iki çift laf edecek, halimizden anlayan bir dostumuz var. Gidecek başka yeri olmayan, meyhane köşelerinde parasını çarçur eden adamlardan değiliz biz. Onlar kodese düşüp o delikte çürüseler bile kimsenin umurunda olmaz. Ama biz başkayız."

İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur. Bana zaten bu ikisi birlikte pek olmuyor gibi geliyor. Gerçekten akıllı bir adama bakıyorsun, hiç de iyi biri olmadığını görüyorsun.

İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur. Bana zaten bu ikisi birlikte pek olmuyor gibi geliyor. Gerçekten akıllı bir adama bakıyorsun, hiç de iyi biri olmadığını görüyorsun.

Belli bir düşünce biçimine alışınca, uzun yıllar bırakmadığımız gibi, bir yere alıştığımızda da bırakıp gitmek çok zor olur.

iki, birden iyidir. Çünkü emeklerinin mükâfatlarını iyi görürler. Çünkü birisi düşerse, öteki onu kaldırır. Yazık, o kimselere ki, yapayalnızdırlar ve düştükleri zaman yardımlarına gelecek kimseleri yoktur.

"İnsan olmak kolay değildir, hele ki ?insanca' yaşanabilecek bir toplum düzeni yoksa!"

Yaşam mücadelesi için ailelerin topraklarından çaresizce ayrılmak zorunda kalmaları, yeni bir yaşam için yüreklerinde umut ile yeni topraklara göç etmeleri ve bıraktıkları topraklarda büyük şirketlerin kök salması insanları içten içe bir yakınlık duyuyorsunuz bazen ailenin hissettiklerine ortak oluyorsunuz ,bir üyesi olduğunuzu...

İnsanın sayısız geceler boyunca odada pinekleyerek kitap okuduğunu, ya da kara kara düşündüğünü getir gözlerinin önüne. Kimi zaman boşa koyarsın dolmaz, doluya koyarsın almaz, doğru mu düşünüyorsun yanlış mı bir türlü bilemezsin, çıkamazsın işin içinden, danışacağın tek bir Allah'ın kulu bile yoktur. Dönüp de sen ne dersin bu işe diyebileceğin hiç kimse yoktur yanında, sen de görüyor musun benim gördüğümü diye soramazsın hiç kimseye. Kaygılısındır, kararsızsındır. Bir ölçü yoktur elinde. Neler gördüm ben burada, neler yaşadım .Sarhoş filan da değildim. Uykuda mıydım bilmem. Ama yanımda birisi olsaydı, uyuyordun, düş görüyorsun derdi. Ve işte o zaman her şey çözümlenmiş olurdu...

''Niye girmiyorsun yatakhaneye?'' diye sordu Lennie. ''Zenciyim de ondan. Yatakhanede kağıt oynuyorlar, ama ben zenci olduğum için onlarla oturup kağıt oynayamam. Kokuyormuşum ben, öyle diyorlar. Sana bir ley söyleyeyim mi, aslına bakarsan siz de bana kokuyorsunuz.''

Diyorum ki,belki günha değildir bu,belkide insanlar böyledir.Evet bunu anladığımda bir ağacın altında yatıyordum ve uyuyakalmışım.Sonra akşam olmuş,uyandığımda hava kararmıştı.Yakınlarda bir kır kurdyu uluyordu.Farkına bile varmadan yüksek sesle dedim ki,günah da yoktur erdem de.İnsanların yaptıkları şeylerin bazıları hoş,bazıları değildir ama kişinin bundan fazlasını söylemeye hakkı yoktur.