??Niye girmiyorsun yatakhaneye?? diye sordu Lennie. ?'Zenciyim de ondan. Yatakhanede kağıt oynuyorlar, ama ben zenci olduğum için onlarla oturup kağıt oynayamam. Kokuyormuşum ben, öyle diyorlar. Sana bir şey söyleyeyim mi, aslına bakarsan siz de bana kokuyorsunuz.?

?Bizim gibi, çiftliklerde çalışanlar, dünyada en yalnız insanlardır. Kimi kimseleri, yerleri yurtları yoktur. Bir çiftliğe girer, çalışır didinirler, biraz para yaparlar. Sonra kente gidip, kendilerini ve paralarını dağıtırlar. Sonra bir de bakarsın ki, yollara düşmüş başka bir çiftliğe gitmektedirler. Umdukları bekledikleri bir şey yoktur.? ? Tamam oldu işte? dedi Lennie. ?Şimdi de bizi anlat?

?Biz onlara benzemeyiz. Niye mi? Çünkü, çünkü yanımda sen varsın, beni kollarsın, senin için de ben varım. Niyesi bu işte??

''En iyi planları farelerin ve insanların/Sıkça ters gider"

Kitaplar işe yaramıyor, insanın yanında olacak birine ihtiyacı var.

Baskı sadece baskı altında tutulanları güçlendirmeye ve kenetlemeye yarar. Geçmişimiz olmadan bizim biz olduğumuzu nereden bileceğiz?

Burada açıklanması olanaksız bir suç işleniyor. Burada gözyaşının dile getiremeyeceği bir üzüntü var. Burada tüm başarılarımızı bir yana iten bir başarısızlık var. Toprak bereketli, sıra sıra meyve ağaçları, güçlü gövdeleri, olgun meyveleri... Ve besin yetersizliğinden ölen çocukların ölmeleri gerek, çünkü portakaldan yeterince kar edilmiyor. İnsanlar ırmaktan ağlarla patates toplamak istiyor, muhafızlar onları engelliyor. Yerlere atılan portakalları almaya geliyor ama meyvelerin üstüne gaz dökülüyor.

Karışıklık olan yerlere ham halat adamlar göndermemeli. Bir sürü yanlış yaparlar. Sen istediğin kadar taktik oku, on para etmez. Eylem kitaptan daha çok şey öğretir insana.

Bir insanla tanışmak için ona sigara vermekten ya da ondan sigara istemekten daha iyi bir yol yoktur.

İnsan, bir anlamı olan her işten zevk alır ve o işten bıkmaz. İnsanın canını sıkan iş, bir sonucu olmayan, bir amaca varmayan iştir.