Bir an, kimsenin ona cevap vermeyeceği şeklindeki imkansız bir umuda kapılma hakkını kendine tanıdı.

"Bunca zaman sonra, öyle mi?" "Her zaman."

"Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey yeteneklerimizden çok seçimlerimizdir, Harry."

"Dilediğin kadar para, dilediğin kadar yaşam! Birçok insanın hemen isteyeceği iki şey - asıl sorun, insanların kendileri için en kötü şeyleri isteme tutkuları."

Nereden bilsin, o anda ülke boyunca gizlice toplanıp kadeh kaldırıyordu insanlar, "Harry Potter'a" diyorlardı fısıltıyla, "sağ kalan çocuğa!"

Nereden bilsin, o anda ülke boyunca gizlice toplanıp kadeh kaldırıyordu insanlar, "Harry Potter'a" diyorlardı fısıltıyla, "sağ kalan çocuğa!"

Yara izi on dokuz yıldır Harry'ye acı vermemişti. Her şey yolundaydı.

Gözlerini silerek, "Ah, müzik!" dedi. "Burada yaptıklarımızın ötesinde bir büyü!"

"Dilediğin kadar para, dilediğin kadar yaşam! Birçok insanın hemen isteyeceği iki şey - asıl sorun, insanların kendileri için en kötü şeyleri isteme tutkuları."

"Vaktiyle alacakaranlıkta ıssız, dolambaçlı bir yolda seyahat eden üç erkek kardeş varmış -" "Geceyarısı diye anlatırda annem hep bize," dedi Ron.Dinlemek için uzanmış, kollarını başının arkasına koymuştu. Hermione ona sinirli bir bakış attı. "Özür dilerim, geceyarısı olursa biraz daha tekinsiz olur diye düşünüyorum, hepsi bu!"dedi Ron. "Tabii ya, hayatlarımızda biraz daha korkuya sahiden de ihtiyacımız var," dedi Harry, kendine engel olamadan.