Ne çok insan, hayatının yeni bir çağını bir kitap okuması sayesinde bulmuştur...

Çok çalışkan olmak yeterli değil; karıncalar da çok çalışıyor. 'Ne' için çok çalışıyorsunuz..?

Yaşamak için ayağa kalkmadıysan, yazmak için oturmak ne kadar beyhude...

Uyanık olmak, yaşam dolu olmaktır, farkındalıktır. Şimdiye dek tamamıyla uyanık bir insanla hiç karşılaşmadım... Gözümü dikip yüzüne bakabilir miydim eğer karşılaşsaydım..?

İzleyen satırları, daha doğrusu büyük kısmını yazarken Concord Massachusetts'teki Walden Gölü'nün kıyısında bir ormanda,en yakın evden 1 mil uzaklıkta, kendi inşa ettiğim kulübemde yaşıyor, yaşamımı yalnızca el emeğimle kazanıyordum. İki yıl, iki ay yaşadım orada. Şimdi yine konuğum uygar yaşamda.

Kolejden ayrılırken denizcilik eğitimimi bitirdiğim söylendiğinde şaşkınlıktan donakalmıştım! Niye mi? Çünkü limana inip bir tur atmış olsaydım denizcilik hakkında daha fazlasını biliyor olurdum.

Oraya ilk varanın kim olacağını denediğimizi farz et. Uzaklık otuz mil, bilet doksan sent. Neredeyse bir günlük ücret. Tam da bu yolda çalışan işçilerin ücretlerinin altmış sent olduğu zamanı hatırlıyorum. Şimdi yürümeye başlıyorum ve gece yarısından önce orada olurum. Şimdi ben bu hızda bir hafta boyunca aralıksız yolculuk yaptım. Sense eğer şansın yaver gitti de çalışacak bir iş bulduysan, bilet paranı kazandın ve yarın oraya ulaşacaksın. Fitchburg'a gitmek yerine, gününün büyük bir bölümünü burada çalışarak harcayacaksın. Bu nedenle, demiryolu dünyanın öbür ucuna da ulaşsa, yine de senden daha önde olacağım.

Bu İngiliz, belki günün birinde İngiltere'ye dönüp şiirsi bir yaşam sürebilirim diye, Hindistan'a servet edinmeye gidiyor. Bence hiç beklemeden çatı katına çıkmalıydı. "Ne" diye bağırıyor ülkenin dört bir yanındaki barakalarından fırlayan bir milyon İrlandalı. " İnşa ettiğimiz bu demiryolu iyi bir şey değil mi?" Yanıtım evet,görece iyi, daha kötü bir şeyde yapabilirdiniz belki! Ama benim sevgili kardeşlerim, zamanınızı bu tozun içinde kazma sallamaktan daha iyi bir şekilde geçirebilmenizi dilerdim...

"Yeter! Kesin artık şunu! Niçin bu kadar tez canlı görünürken ölü gibi ağırkanlısınız?"

Yaşamak için ayağa kalkmadıysan, yazmak için oturmak ne kadar beyhude...